កម្ពុជាក្លាយជាប្រទេសទី២៨ ក្នុងពិភពលោក ដែលមានកុមារក្រិន
- ដោយ: ប្រាថ្នា ដោយ ប្រាថ្នា (ទាក់ទង៖ [email protected] ) - ភ្នំពេញ ថ្ងៃទី១៧ តុលា ២០១៤
- កែប្រែចុងក្រោយ: October 18, 2014
- ប្រធានបទ: តួលេខថ្មី
- អត្ថបទ: មានបញ្ហា?
- មតិ-យោបល់
-
លោក ឡាវ ប៉ុនរិទ្ធី មន្រ្តីកម្មវិធីនៃអង្គការអាល្លឺម៉ង់ ប្រឆាំងនឹងភាពអត់ឃ្លានបានឱ្យដឹងថា បញ្ហាកុមារក្រិននៅកម្ពុជា គឺប៉ះពាល់រហូតដល់ទៅ៤០% នៃកុមារទាំងអស់ ដែលមានអាយុក្រោម៥ឆ្នាំ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ បញ្ហានេះ ធ្វើឱ្យកម្ពុជាក្លាយជាប្រទេស មានចំណាក់ថ្នាក់ទី២៨ នៅក្នុងពិភពលោក ដែលមានកុមារក្រិន។
ជាស្ថានភាពពិតនៅក្នុងប្រទេសក្រីក្រមួយនេះ ព្រោះគេបានរកឃើញ កុមារដែលរងនូវកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ មានចំនួនដល់ទៅ៤៤ភាគរយ បានប្រឈមទៅនឹងកង្វះជាតិស័ង្កសី ផ្តល់មិនបានគ្រប់គ្រាន់ ទៅឱ្យរាងកាយ ហើយបណ្តាលឱ្យកើតទៅជាជំងឺក្រិន។
លោក ឡាវ ប៉ុនរិទ្ធី បានបន្តថា៖ «ក្មេងក្រិនក៏មានសភាពធ្ងន់ធ្ងរដែរ យើងមើលទៅឃើញថា មានតែទីក្រុងភ្នំពេញ បាត់ដំបង ប៉ៃលិន ទេដែលមានកម្រិតមធ្យម ពី២០ ទៅ២៩ភាគរយ។ ចំណែកខេត្តកណ្តាល ព្រៃវែង ស្វាយរៀង បន្ទាយមានជ័យ គឺមានកម្រិតខ្ពស់ ហើយក្រៅពីហ្នឹង គឺទូទាំងប្រទេសទាំងសុទ្ធតែធ្ងន់ធ្ងរច្រើនជាង៤០%នៃក្មេងក្រិន អញ្ចឹងហើយបានជាកម្ពុជាយើងមិនសូវមានមនុស្ស។»
លើសពីនេះទៅទៀត កុមាដែរមានសភាពស្គមស្គាំង គ្មានទម្ងន់សមាមាត្រទៅនឹងអាយុនោះ ក៏មានការកើនឡើងគួរឱ្យកត់សម្គាល់ផងដែរ។ បញ្ហានេះ កើតមានកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ ជាពិសេសនៅរាជធានីភ្នំពេញ បាត់ដំបង ក្រុងប៉ែលិន និងឧត្តមានជ័យ។ មានតែខេត្តមួយចំនួនទេ ដូចជា បន្ទាយមានជ័យ ស្ទឹងត្រែង ព្រះវិហារ ជាដើម ដែលមានអាត្រាទាប។
លោកបន្តថា បើទោះបីជាកម្ពុជាការកាត់បន្ថយ នូវអាត្រាកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ គួរឱ្យកត់សម្គាល់ហើយក៏ដោយ ប៉ុន្តែនៅតែមានបញ្ហា កុមារមិនគ្រប់ទម្ងន់។ លោកបានថ្លែងឲ្យដឹងទៀតថា៖ «បើយើងមើល៥ឆ្នាំ ចុងក្រោយនេះ គឺមានការកើនឡើង ដែលនេះគឺជាសញ្ញាមួយ ដែលគួរឱ្យព្រួយបារម្ភ។ គឺចន្លោះពីឆ្នាំ២០០៣ ដល់២០០៧ មានត្រឹមតែ២៨.៤ទេ។ តែដល់៥ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ពីឆ្នាំ២០០៩ដល់២០១៣ មានដល់២៩% ហើយសង្ឃឹមថា វានឹងមិនកើនទៀតនោះទេ។»
ប្រទេសទី៤៣ ដែលមានភាពអត់ឃ្លានជាងគេ
មិនតែប៉ុណ្តោះ ក្នុងចំណោមប្រទេសអត់ឃ្លានទាំង៧៦ ប្រទេសកម្ពុជាត្រូវបានគេចាត់ចំណាត់ជាប្រទេសទី៤៣ ដែលមានភាពអត់ឃ្លានជាងគេ។ មានន័យថា ប្រជាជនជាង១៥.៤ភាគរយនៅតែមានបញ្ហាកង្វះអាហារូបត្ថម្ភនៅឡើយ។
អគ្គលេខាធិការរងក្រុមប្រឹក្សា ស្តារអភិវឌ្ឍន៍វិស័យកសិកម្ម និងជនបទ លោក សុខ ស៊ីឡូ បានបញ្ជាក់ថា បញ្ហាកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ គឺកើតឡើងទាំងចំពោះប្រទេសអ្នកមាន និងអ្នកក្រ។ ហើយបញ្ហានេះ វាទាក់ទងទៅនឹងអន្តរវិស័យ ដែលមានការរួមចំណែកទាំងវិស័យសុខាភិបាល ការអប់រំ និងវិស័យកសិកម្មជាដើម ដូច្នេះបើពឹងផ្នែកទៅលើតែការបរិភោគចំណីអារហាតែមួយមុខ គឺមិនអាចស្រាយបញ្ហាកង្វះអាហារូបត្ថម្ភនេះបានទេ៕