តាំងពីច្រើនទស្សវត្តន៍មកហើយ ដែលដូនចាស់ «នម ព្រម-អន» និងស្វាមីរបស់គាត់ រកទទួលទានចិញ្ចឹមជីវិត ជាមួយនឹង​ការដើរកកាយ ធុងសម្រាមនៅតាមចិញ្ចើមថ្នល់ ក្នុងទីក្រុងបាងកក។ ប្រសិនជាពីមុនមក គាត់រកទទួលទានជាមួយ​នឹងអ្វីៗ ដែលធ្វើអោយគាត់បានរស់យ៉ាងត្រដាបត្រដួសនោះ ប៉ុន្ដែប្រព័ន្ធមួយទើបនឹងកើតថ្មី  ក្នុងការយកសម្រាម ទៅប្ដូរនឹង​ចំណី​អាហារ បានធ្វើអោយជីវិតពួកគាត់ មានភាពប្រសើរជាងមុន។

កុមារីម្នាក់ កំពុងបែងចែកកាកសំណល់ដែលខ្លួន កកាយបាន យកមកដូរនៅនឹងហាង«រួមគ្នា»។
រូបថត AFP/ Pornchai Kittiwongsakul។

«នៅពេលយើងឃ្លាន យើងអាចរករបស់របរកាកសំណល់ខ្លះ យកទៅដូរនឹងបាយ គ្រឿងប្រដាប់បោកគក់ សាប៊ូ និងអ្វីៗ​ផ្សេងទៀត។» ដូនចាស់អាយុ៦១ឆ្នាំរូបនេះ បានពន្យល់យ៉ាងដូច្នេះ ដោយបានបញ្ជាក់បន្ថែម ពីនៅក្នុងបន្ទុករបស់គាត់ ថានៅមានចៅៗជាច្រើននាក់​ផ្សេងទៀត ដែលគាត់ត្រូវចិញ្ចឹម។

ដប កំប៉ុង ក្រដាស ... ដូនចាស់ «នម ព្រម-អន» និងស្វាមីគាត់ «រ៉ៃ» ត្រូវក្រោបពីព្រលឹមអោយបានមុនគេ ដើម្បីទៅប្រមែ​ប្រមូលសម្រាម​កាកសំណល់ទាំងនេះ ដែលនៅមានគុណភាពគ្រាន់ជាងគេ ក្នុងរាជធានីរបស់ប្រទេសថៃ។ ពួកគាត់ជិះលើ​ម៉ូតូ​ដ៏កញ្ចាស់ ដែលសណ្ដោងនៅពីមុខនូវ«រម៉ក»មួយ ពេញប្រៀបទៅដោយ កាកសំណល់ ហើយធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅកាន់​ហាងមួយ ដែលពួកគាត់រំពឹងថា បន្តិចទៀត កាកសំណល់ទាំងនេះ នឹងក្លាយជារូបិយប័ណ្ណ ដើម្បីអាចផ្ដោះប្ដូរ ជាមួយ​នឹង​វត្ថុនៃ​តម្រូវ​ការរបស់ពួកគាត់។

ជាមួយនឹងគោលបំណង«រួមគ្នា»ដើម្បីរស់ផង ហាងទទួលសម្រាមកាកសំណល់មួយនេះ ត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយ ពីរនាក់ប្ដីប្រពន្ធ អតីតអ្នករើកកាយធុងសម្រាមដូចគ្នា «ភីរ៉ាថន សេនីវង់» និង «ប៊ួរីន»។ ភីរ៉ាថន និយាយថា «យើងបាន​ត្រិះរិះពិចារណា ធ្វើម៉េចដើម្បីជួយអ្នកក្របាន ហើយយើងក៏បាននឹកឃើញទៅដល់ កាកសំណល់។ ក្នុងផ្ទះខ្ញុំទាំងមូល មានសុទ្ធតែសម្រាមកាកសំណល់។»

ពេលពួកគាត់លក់ដុំ នៃគំនរកាកសំណល់ ទៅអោយរោងចក្រកែឆ្នៃ ពួកគាត់ទទួលបានតម្លៃយ៉ាងសមរម្យមួយ ហើយ​ចំណូលដែលទទួលបានទាំងនេះ បានបែងចែកទៅអោយរាល់បណ្ដាសមាជិកទាំងអស់ របស់ហាង ក្នុងលក្ខណៈជា​ការ​ធានាទៅ​ដល់ជីវិតរស់នៅ និងជំនួយទៅដល់ការពិនិត្យសុខភាពរបស់ពួកគាត់ផង។

ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន មានមនុស្សប្រមាណជា ៨០០នាក់ ចូលរួមក្នុងប្រព័ន្ធនេះ ក្នុងនោះ៣៥គ្រួសារ ជាអ្នកកាយគំនរសម្រាម និងបណ្ដាជនមួយចំនួនទៀត ដែលរស់នៅក្នុងសង្កាត់ ផ្នែកខាងកើតនៃទីក្រុងបាងកក ហើយបានដឹងពីកិច្ចសហការនេះ និងមកប្ដូរផ្លាស់​ជា​ញឹកញាប់ នូវសម្រាមកាកសំណល់របស់ពួកគេ។

ភីរ៉ាថន ដែលធ្លាប់ជាភ្នាក់ងារសន្តិសុខ និងអ្នករត់ម៉ូតូឌុបផងនោះ បានបង្កើតគំនិតនេះ បន្ទាប់ពីបានរស់នៅក្រោមស្ពាន សម្រាប់ថ្នល់ល្បឿនលឿន អស់រយះពេល៦ឆ្នាំ។ ភរិយារបស់គាត់ អ្នកស្រី ប៊ួរីន បានរំលឹកថា «ពេលខ្លះយើងសុំជឿជំពាក់ របស់ខ្លះ ដូចយ៉ាងទឺកត្រី ឬអង្ករ តែគេបានមើលយើងពីលើចុះក្រោម ព្រោះយើងជាអ្នកក្រ និងគេចង់ដឹងថា តើយើង​មាន​លទ្ធភាពសងគេបានឬអត់។ អញ្ចឹងហើយ ឥឡូវនេះយើងបើកហាងរបស់យើងវិញម្ដង។»

រកបានតែប៉ុន្មានអ៊ឺរ៉ូ ក្នុងមួយថ្ងៃ

ទឹកត្រី អង្ករ ស៊ុត មីកញ្ចប់ ថ្នាំដុសធ្មេញ និងសាប៊ូបោកខោអាវ សុទ្ធសឹងជារបស់របរប្រើប្រាស់ ប្រចាំថ្ងៃដែលចាំបាច់​ជាង​គេបំផុត សម្រាប់សមាជិករបស់សហគមន៍នេះ។ អ្នកស្រី ប៊ួរីន បានពន្យល់ទៀតថា មនុស្សប្រមាណជា ២០ ទៅ ៣០នាក់ បានធ្វើដំណើរមកហាងរបស់ពួកគាត់ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។

ជាសរុបមក បើតាមវិទ្យាស្ថាន វេចខ្ចប់ និងកែឆ្នៃឡើងវិញ ដើម្បីស្ថិរភាពនៃបរិស្ថាន បានអោយដឹងថា បណ្ដាជនទុរគតថៃ ជាច្រើនពាន់នាក់ បានរស់នៅបណ្ដែតជីវិតរបស់ពួកគេ ជាមួយតែនឹងធុងសម្រាម ហើយរកចំណូលមួយថ្ងៃបាន ២០០ ទៅ​៣០០បាត (ប្រមាណជា ៤,៩០ ទៅ៧,៣៥អ៊ឺរ៉ូ) ដែលបានបង្កើតអោយមានទម្រង់ ទៅជាហាង«រួមគ្នា»នេះ។

ប្រមាណជា មួយភាគបួន នៃកាកសំណល់ទាំង១៥លានតោន ត្រូវបានគេយកមកកែឆ្នៃសារជាថ្មី ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ហើយ​ភាគច្រើនជាស្នាដៃប្រមែប្រមូល របស់ពួកគាត់ទាំងនេះ តែមិនមែនជាការខំប្រឹងរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ទេ។ វិទ្យាស្ថាន បាន​រំពឹងថា ប្រព័ន្ធប្រមែប្រមូលនេះ នឹងមានការកើនឡើង ប្រមាណជាជាង ៨០កន្លែងផ្សេងទៀត នៅទូទាំងប្រទេស ក្នុងចុង​ឆ្នាំ២០១៣ខាងមុខ។

គម្រោងនេះ ក៏បានទាក់ទាញផងដែរ ជនជាតិជប៉ុន ស៊ាំងហ្គាពួរ និងម៉ិចស៊ិក អោយមកទស្សនាប្រព័ន្ធនេះ ថាតើមាន​ដំណើរការយ៉ាងដូចម្ដេច។ អ្នកជំនាញខាងបរិស្ថានម្នាក់ បានថ្លែងឡើងថា វាជាភាពជោគជ័យ ដែលឆ្លុះអោយឃើញ​ពីការផ្លាស់ប្ដូរ ក្នុងផ្នត់គំនិតរបស់ប្រជាជន ទាក់ទងនឹងសម្រាមកាកសំណល់។ អ្នកជំនាញនោះ បានបន្ថែមថា «កែឆ្នៃ មិនមែនជាពាក្យប្លែកអ្វីទៀតនោះទេ។ គ្រប់គ្នាត្រូវដឹងថា ការកែឆ្នៃ អាចជួយពិភពលោក ទៅតាមរបៀបរបស់ម្នាក់ៗ។ តែអ្វី​ដែលយើងត្រូវការឥឡូវនេះ គឺត្រូវដាក់អោយមាន នូវប្រព័ន្ធនេះឡើង។»

ចំណែកឯ ភីរ៉ាថន លោកបានបញ្ជាក់ ពីមោទនភាពរបស់លោក ដែលបានបញ្ចប់ការរស់នៅតាម​ចិញ្ចើមថ្នល់​ តាំងពីរាប់​សិបឆ្នាំមកហើយ ។ លោកញញឹមទៀតថា ការប្រមែប្រមូលកាកសំណល់ បានធ្វើអោយគាត់រកបានចំណូលគ្រាន់បើដែរ និងមិន​ត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ លោកចង់ធ្វើការ នៅម៉ោងប៉ុន្មានក៏បានទៀត។ «ធ្វើការជាអ្នកកកាយធុងសម្រាម ប្រសើរជាងទៅ​ធ្វើការ​អោយគេ ហើយគ្មាននរណានិយាយស្ដីថាអ្វីអោយខ្ញុំទេ»៕

-------------------------------------------------
ដោយ ៖ ដារា រិទ្ធ - ភ្នំពេញ ថ្ងៃទី០៣ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៣
ប្រភព៖ ទីភ្នាក់ងារសារពត៌មានបារាំង អាអេហ្វប៉េ (AFP)
រក្សាសិទ្ធគ្រប់យ៉ាងដោយ៖ មនោរម្យព័ងអាំងហ្វូ