សមុទ្រ អេរ៉ល បានរីងហួតហើយ តែក្នុងរយៈពេល៥០ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ
- ដោយ: សេក មនោរកុមារ ដោយ សេក មនោរកុមារ (ទាក់ទង៖ [email protected]) - ប៉ារីស ថ្ងៃទី០១ តុលា ២០១៤
- កែប្រែចុងក្រោយ: October 01, 2014
- ប្រធានបទ: បរិស្ថាន
- អត្ថបទ: មានបញ្ហា?
- មតិ-យោបល់
-
រូបភាពផ្កាយរណប បានបង្ហាញនៅក្នុងរយៈពេល ប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ មិនបានបន្សល់ទុកនូវក្ដីសង្ឃឹម សម្រាប់វាសនារបស់សមុទ្រ អេរ៉ល (Aral) នោះឡើយ។ ជាយូរណាស់មកហើយ ដែលគេបានចាត់ទុកជាបឹងសមុទ្រ ដែលធំជាងគេនៅលើផែនដីយើង (មិនមែនបឹងទន្លេសាបទេ) ប៉ុន្តែចាប់ផ្ដើមពីទស្សវត្តន៍ឆ្នាំ៦០មក ទឹកសមុទ្រនៅទីនោះ ចាប់ផ្ដើមរីងហួតបន្ដិចម្ដងៗ រហូតលុះត្រាសមុទ្រទាំងមូល បានបាត់ខ្លួនតែម្ដង ពីផែនទីពិភពលោក ក្នុងឆ្នាំ២០១៤នេះ។
រូបថតដែលទើបនឹងត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយ ដោយទីភ្នាក់ងារអាវកាសរបស់អាមេរិក ហៅកាត់ថា ណាហ្សា (Nasa) បានបង្ហាញឲ្យឃើញថា សមុទ្រទាំងមូល ដែលមានផ្ទៃក្រឡាប្រមាណជា ៦៥ពាន់គីឡូម៉ែត្រក្រឡា បានបន្សល់ទុកនៅថ្ងៃនេះ តែផ្នែកតូចមួយ នៅផ្នែកខាងជើង នៃប្រទេសកាហ្សាក់ស្ដង់ និងផ្នែកខាងត្បូង នៃប្រទេសអ៊ូប៊ែគីស្ដង់ប៉ុណ្ណោះ។
បន្ទាប់ពីត្រូវបានកាត់ផ្ដាច់ចេញពីទន្លេ អាមូ ដារីយ៉ាង (Amou-Daria) និងទន្លេសៀរ ដារីយ៉ា (Syr-Daria) នៅក្នុងសម័យកាលសហភាពសូវៀតនោះមក សមុទ្រនេះបានចាប់ផ្ដើមប្រែរូបបន្តិចម្ដងៗ និងប្រែរូបកាន់តែខ្លាំងទៅ នៅក្រោយឆ្នាំ២០០០។ ការប្រែរូបរីងហួតហែងនេះ បង្កមកពីមូលហេតុធំៗពីរ ទឹកដែលក្លាយជាប្រៃ មានជាតិពុលកាន់តែខ្លាំងទៅៗ ហើយដីនិងដើមជីវសាស្ត្រនៅបាតសមុទ្ររាប់សិបហិកតា ត្រូវបានដួសយកចេញទៅ ដាក់នៅក្នុងដីស្រែចំការទៅវិញ។
នៅពេលនេះ សីតុណ្ហាភាពនៅជុំវិញ បានឡើងខ្លាំងនៅពេលរដូវក្ដៅ និងចុះត្រជាក់ខ្លាំងដែរ នៅរដូវធ្លាក់ទឹកកក ដោយសារតែគ្មានលំហទឹកសមុទ្រ ដែលអាចជួយផ្ដល់លំនឹង ឬជួយស្រូបយកសីតុណ្ហភាពទាំងនេះ បានមួយផ្នែក៕
រូបថតនៅខែសីហា ឆ្នាំ២០០០។ តែខ្សែខ្មៅដែលឃើញនៅក្នុងរូប ជាបរិវេណសមុទ្រ នៅឆ្នាំ១៩៦០។
រូបថតនៅខែសីហា ឆ្នាំ២០០៥។
រូបថតនៅខែសីហា ឆ្នាំ២០១០។
រូបថតនៅខែសីហា ឆ្នាំ២០១៤។