ចាប់ពីព្រលឹមម៉ោង៤ព្រឹក ក្នុងរដូវបុណ្យភ្ជំចំនួន១៤ថ្ងៃ ប្រជាជនដែលមានជំនឿលើការបោះបាយបិណ្ឌ តែង​នាំគ្នាដើរទៅវត្ដអារ៉ាមនានា នៅក្នុងភូមិ ក្បែរផ្ទះរបស់ខ្លួន ឬស្កាត់ទៅវត្តឆ្ងាយៗ ជាមួយបាយតំណើប​ដែលគេ​ដាំលាយជាមួយល្ង ដែលធ្វើរួចជាស្រេច ដាក់ក្នុងចាន ឬស្បោង ដើម្បីទៅវត្ដ។ បាយដែលដែលពូតជាដុំៗ ដើម្បីយកទៅវត្តនេះត្រូវបាន គេរៀបចំដោយមានដើរប្រទក្សិណជុំវិញព្រះវិហារបីជុំ ដើម្បីបោះចោល ដែល​គេជឿថា បាយពំនូកដែលបានបោះទាំងនោះ នឹងទៅដល់ញាតិការដែលបានចែកឋានទៅហើយ បានក្លាយ​ទៅ​ជាប្រេត ឬសត្វតិរិច្ឆានជាដើម។

ជុំវិញនៃការបោះបាយបិណ្ឌនេះដែរ ត្រូវបានក្រុមមនុស្សសម័យនេះ ដែលស្គាល់នូវបច្ចេកវិទ្យាថ្មីៗនោះ យក​មកជជែកយ៉ាងព្រោងព្រាត ជាពិសេសនៅក្នុងបណ្តាញសង្គមហ្វេសប៊ុក។

ហេតុការណ៍បានចាប់ផ្ដើម ឲ្យមានសង្គ្រាមសំដីជាលើកដំបូង ដោយសិល្បករផ្នែកបុរាណមួយរូប ដែល​មាន​វោហារស័ព្ទមិនចេះរីងស្ងួត ប្រចាំស្ថានីយទូរទស្សន៍ ស៊ីធីអ៊ិន ឈ្មោះ ដួង សុខគា នាពីពេលថ្មីៗនេះ បាន​សរសេរលើជញ្ជាំងហ្វេសប៊ុក របស់លោកយ៉ាងដូច្នេះថា៖ «ខ្ញុំបាទ ដួង សុខគា អ្នកចូលចិត្តស្រាវជ្រាវ សូម​ជម្រាបថា ខ្ញុំមិនទៅបោះបាយបិណ្ឌជាដាច់ខាត ព្រោះខ្ញុំគិតថា នេះជាការធ្វើទានខ្ជះខ្ជាយ ដែលព្រះពុទ្ធ មិន​បានបង្គាប់អោយធ្វើឡើយ។ តើអ្នកណាខ្លះដូចខ្ញុំ?»។

ការលើកឡើង របស់លោក ដួង សុខគា ដែលជាតារាម្នាក់ធ្លាប់មានប្រវត្តិជាអ្នកបួសផងនោះ ត្រូវបានអ្នក​ប្រើ​ប្រាស់បណ្តាញសង្គម មួយចំនួនបានគាំទ្រ និងមួយចំនួនទៀត យ៉ាងរិះគន់យ៉ាងខ្លាំង ចំពោះការប្រកាស​របស់​ពីធីករសម្បូវោហារស័ព្ទរូបនេះ។

ប្រិយមិត្តខ្លះបានលើកឡើងថា ការបោះបាយបិណ្ឌនេះ វាមិនមែនជារឿងឥតប្រយោជន៍ទេ ហើយក៏មិន​ប៉ះ​ពាល់​ផលវិបាកសង្គមដែរ ទន្ទឹមនឹងនេះ វាក៏មានអត្ថប្រយោជន៍ខ្លះដែរ។ ម្ចាស់គណនីហ្វេសប៊ុកមួយរូប បាន​បញ្ចេញយោបល់ថា៖ «ខ្ញុំមិនគាំទ្រឲ្យមានភាពខ្ជះខ្ជាយនោះទេ តែខ្ញុំក៏មិនគាំទ្រទាំងស្រុង ចំពោះមតិរបស់​លោក សុខគា នោះដែរ ព្រោះបើគិតពីភាពខ្ជះខ្ជាយ ខ្ញុំមិនដែលលឺ ឬឃើញលោក សុខគា និយាយពីការ​ខ្ជះខ្ជាយស៊ីផឹក និងប្រព្រឹត្តអបាយមុខក្នុងក្លិប ឬហាងផ្សេងៗ អស់រាប់ពាន់ដុល្លាក្នុងមួយពេលៗ នោះទេ»។

រីឯម្ចាស់គណនី ម្នាក់ទៀតបានលើកឡើងដែរថា៖ «វាជាប្រពៃណីមួយរបស់ដូនតា យើងត្រូវតែមានអ្វីមួយ​ជា​របស់ជាតិដែរ បើយើងមិនធ្វើនោះ វាបានន័យថាកំពុងតែលុបបំបាត់អត្តសញ្ញាណយើង វាមិនដល់ថ្នាក់​ខាត​បង់​រាប់សិប​លាននោះទេ»។

សម្រាប់អ្នកគាំទ្រទស្សនៈរបស់លោកដួង សុគា អ្នកប្រើប្រាស់បណ្តាញសង្គមម្នាក់ បានសរសេរ​បញ្ជាក់​ថា ព្រះពុទ្ទមិនដែលនាំមនុស្ស អោយល្ងង់ដល់ថ្នាក់នេះទេ ទ្រង់ណែនាំមនុស្សអោយពិចារណារកហេតុ និងផល​មិនត្រូវជឿអ្វី ដែលគ្មានហេតុផលទេ។ ពពួកប្រែតទទួលផលបុណ្យ ដោយការផ្សាយកុសលផលបុណ្យ មិន​មែនក្រោកមកស៊ីបាយបិណ្ឌទេ។ ម្ចាស់គណនីនោះ បានសរសេរថា៖ «នៅស្រុកខ្មែរមានជិត៤០០០វត្ត មួយ​វត្តគិតថា ចំណាយអង្ករមួយគីឡូក្រាមចុះ ៤០០០វត្តមិនអស់៤តោនអង្ករបាត់ហើយ ចុះដល់១៥ថ្ងៃមិន​៦០​តោន​បាត់ហើយ?»។

អ្នកប្រើប្រាស់បណ្ដាញសង្គមម្នាក់ទៀត បានបន្ទរឡើងដែរថា៖ «បើមានប្រេតមែន ហេតុអីបានប្រេត​នឹង​មាន​តែខ្មែរ? ចុះបណ្តាប្រទេសផ្សេងៗ ដែលគេជឿលើពុទ្ធសាសនាដែរ មេចអត់មានប្រេត? គេដូចជាអត់មាន​ធ្វើ​ពិធី បោះបាយបិណ្ឌដូចខ្មែរសោះ ប្រហែលជាដូនតាគេ នឹងអត់ឃ្លានស្លាប់ហើយ?»

ឆ្លើយតបនឹងមតិនៃការជជែកគ្នាយ៉ាងផុសផុលនេះ ព្រះតេជគុណ ហ៊ឹម ចាន់ថន មានថេរៈដីកាថា អំពើ​នៃ​ការ​បោះបាយបិណ្ឌនេះ ជាទង្វើមួយដែលបង្ហាញពីចិត្តមេត្តាធម៌ របស់អ្នកដែលមកបោះ។ ព្រះអង្គមាន​ថេរៈដីកា​បន្តទៀត ពីការបោះបាយបិណ្ឌនេះ ថាមិនមែនជារឿងឥតប្រយោជន៍នោះទេ ព្រោះបាយបិណ្ឌដែល​បាន​បោះ​នោះ វាបានសន្តោសដល់ពពួកសត្វតិរិច្ឆាននានា ដូច ឆ្កែ ជ្រូកជាដើម ដែលវាមកស៊ី។

ព្រះសង្ឃមានសង្ឃដីកាពន្យល់បន្ថែមថា៖ «បានជាអាត្មាថា វាមិនមែនជារឿងខុស ដោយសារអី? កាលណា​យើងនិយាយពីការបោះបាយបិណ្ឌ ទីមួយយើងបានទៅសមាទានសីល បានន័យថាយើង​ធ្វើឱ្យចិត្តយើង​ស្ងប់​មួយខណៈ បន្ទាប់មកទៀតគេមានសូត្របាលីវេរ ដែលការវេរនេះ ជាការឧទ្ទិសកុសលតែម្តង​ដល់​ឧបការីជន ក្រែងឧបការីជនបានកើតទៅជាទៅជានរក ប្រេត និងអសុរិកាយ។»៕