សំនុំរឿងវ៉ាលីយ៉េ «នៅឆ្ងាយ»ពីការសម្លាប់ខ្លួន
- ដោយ: ដារា រិទ្ធ ដោយ ៖ ដារា រិទ្ធ - ភ្នំពេញ ថ្ងៃទី២៣ ខែមិនា ឆ្នាំ២០១៣
- កែប្រែចុងក្រោយ: March 23, 2013
- ប្រធានបទ: ឧក្រិដ្ឋកម្ម
- អត្ថបទ: មានបញ្ហា?
- មតិ-យោបល់
-
ឡូរ៉ង់ វ៉ាលីយ៉េ បុរសជនជាតិបារាំង ពោះម៉ាយតាំងពីមរណភាពក្នុងឆ្នាំ២០០៩ របស់ភរិយាគាត់ ដែលជាជនជាតិខ្មែរ និងកូនតូចៗបួននាក់របស់គាត់ បានបាត់ខ្លួននៅក្នុងអំឡុងខែកញ្ញាឆ្នាំ២០១១ ដោយបានបន្សល់ទុក នូវភាពមន្ទិសដ៏គួរអោយសង្ស័យ សម្រាប់គ្រួសាររបស់លោក។ បួនខែក្រោយមក សាកសពជាគម្រោងឆ្អឺង របស់ជនបាត់ខ្លួន ត្រូវបានគេរកឃើញនៅក្នុងរថយន្ដផ្ទាល់ខ្លួនលោក ចតត្រាំនៅក្នុងត្រពាំង ក្នុងបរិវេណដីផ្ទះរបស់គាត់។
អ្វីដែលគេនឹកស្មានមិនដល់ ប្រព័ន្ធយុត្តិធម៌របស់ប្រទេសកម្ពុជា បានប្រកាសយ៉ាងលឿនជាទីបំផុត នូវសេចក្ដីសន្និដ្ឋានមួយ ដែលចេញពីលទ្ធផល នៃការស៊ើបអង្កេតរបស់នគរបាលខ្មែរ បង្ហាញអោយគេជឿថា ហេតុការណ៍ដ៏រង្គាលនេះ ជារឿង«សម្លាប់ខ្លួន» ដោយលោកវ៉ាលីយ៉េខ្លួនឯងផ្ទាល់។
ប៉ុន្តែចៅក្រមស៊ើបអង្កេតនៃតុលាការទីក្រុងប៉ារីស លោកស្រី ក្លូឌីន អង់ហ្វូ (Claudine Enfoux) ដែលបានទទួលពាក្យបណ្ដឹងរបស់គ្រួសារជាជនជាតិបារាំង បានយកសំនុំរឿងមកទទួលបន្ទុក ហើយបានចុះទៅដល់ប្រទេសកម្ពុជាផ្ទាល់ ដើម្បីចាប់ផ្ដើមធ្វើការស៊ើបអង្កេតសារជាថ្មី។ សេចក្ដីប្រកាសព័ត៌មានរបស់ស្ថានទូតបារាំង ប្រចាំនៅកម្ពុជា បានបញ្ជាក់ថា «ជំហានបោះទៅមុខដែលមានលក្ខណៈប្រាកដនិយម ត្រូវបានធ្វើដោយសម្រេច។ ជំហានទាំងនេះ បានអនុញ្ញាតអោយដឹង ចាប់ពីពេលនេះតទៅ នូវការបញ្ជៀសនៃសេចក្ដីសន្និដ្ឋាន ដែលគិតថា ជាការសម្លាប់ខ្លួន។»
ចៅក្រមស៊ើបអង្កេតខ្មែរមួយរូបទៀត នៅខេត្តកំពង់ស្ពឺ បានលើកឡើងដែរថា ស្នាមឈាម បានត្រូវរកឃើញនៅលើខ្សែរពួរមួយខ្សែរ ស្ថិតក្នុងផ្ទះរបស់ជនរងគ្រោះ។ សូមអានអត្ថបទរបស់មនោរម្យ.អាំងហ្វូ ជុំវិញសំនុំរឿង ឡូរ៉ង់ វ៉ាលីយ៉េ នេះឡើងវិញ ដោយចុចរកមើលនៅទីនេះ។
ប្រសិនជាការសង្ស័យនៃការសម្លាប់ខ្លួន ត្រូវបានបោះបង់ចោល ដូច្នេះការសង្ស័យដែលទាក់ទងនឹង«ឃាតកម្ម» ត្រូវតែមកជំនួសមកវិញ នៅក្នុងមរណភាពដ៏ហួសប្រមាណនេះ។ ក្រុមគ្រួសារញាតិមិត្ត របស់លោកឡូរ៉ង់ វ៉ាលីយ៉េ ដែលរស់នៅក្នុងតំបន់ អូត៍ ពីរ៉េណេ (Hautes-Pyrénées) ក្នុងប្រទេសបារាំង តែងតែការពារជាប់ជានិច្ច ថាមរណភាពរបស់ក្រុមគ្រួសារលោកវ៉ាលីយ៉េ ជារឿង«ឧក្រិដ្ឋកម្ម» ហើយបានចោទអាជ្ញាធរខ្មែរ ថាមានបំណងចង់បំបិទសំនុំរឿង ដើម្បី«ការពាររូបភាព»របស់ប្រទេសកម្ពុជា។
«ការពាររូបភាព»របស់ប្រទេស ដែលសម្រាប់ក្រុមអ្នកស្និតនឹងសំនុំរឿង យល់ថា ជារឿងមួយគួរអោយ«ខ្មាសអៀនយ៉ាងខ្លាំង»ទៅវិញ។ ជាពិសេស នៅពេលដែលគេដឹងថា សមត្ថភាពស៊ើបអង្កេតរបស់នគរបាល នៅមាន«កម្រិត» ហើយប្រព័ន្ធយុត្តិធម៌របស់ប្រទេស បានធ្វើសេចក្ដីសន្និដ្នាន សម្រាប់«បិតបាំង»អោយតែពួកឧក្រិដ្ឋជននោះ៕