រឿងអាស្រូវនៃរូបថត របស់កាសែតញ៉ូយក ប៉ុស្ដ៍
- ដោយ: សេក មនោរកុមារ ([email protected]) - ប៉ារីស ថ្ងៃទី៥ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២
- កែប្រែចុងក្រោយ: December 06, 2012
- ប្រធានបទ: សីលធម៌
- អត្ថបទ: មានបញ្ហា?
- មតិ-យោបល់
-
នៅក្នុងរូបថត បុរសម្នាក់បានជាប់ផុងខ្លួន នៅលើផ្លូវរថភ្លើង ... យើងបានឃើញ បុរសនោះខិតខំនឹងប្រវេប្រវា ដើម្បីឡើងមកលើវិញ អោយរួចផុតពីរថភ្លើង ដែលបើកមកដល់ក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះ។ តែហួសពេលទៅហើយ ... រថភ្លើងចាប់ហ្វ្រាំងមិនទាន់ បានស្ទុះទៅបុកបុរសចំពីមុខ ពេញទំហឹង និងបានកិនពីលើបុរសនោះថែមទៀត។
រូបថតនៃព្រឹត្តិការណ៍ដ៏រន្ធត់ នៅលើទំព័រមុខរបស់កាសែត ដែលមានមកជាមួយនូវចំណងជើងធំថា «ជាប់គាំង»។ ហើយអក្សរតូចៗ នៅផ្នែកខាងលើសរសេរថា «ក្រោយពីរុញធ្លាក់ ទៅលើផ្លូវរថភ្លើង បុរសម្នាក់នេះ កំពុងតែជិតស្លាប់»។ បន្ទាប់ពីចេញផ្សាយរូបថតនេះ នៅថ្ងៃអង្គារទី៤ធ្នូ កាសែត«ញ៉ូយក ប៉ុស្ដ៍» បានបង្កើតអោយមាន ការជជែកវែកញែកយ៉ាងខ្លាំង ពីការស្លាប់របស់បុរស ឈ្មោះ គី ស៊ុក ហន (Ki-Suck Han) អាយុ ៥៨ឆ្នាំ រូបនេះ ដោយសាររថភ្លើងកិន កាលពីថ្ងៃច័ន្ទ។
បុរសនេះបានឈ្លោះប្រកែក ជាមួយនឹងជនគ្មានជំរកម្នាក់ រស់នៅក្នុងរន្ធរថភ្លើងក្រោមដីនោះ ហើយត្រូវបានជននេះ ច្រានទម្លាក់ទៅលើផ្លូវរថភ្លើង។ ជនសង្ស័យ ជាអ្នកបង្កហេតុនេះ ត្រូវបានចាប់ខ្លួន នៅក្រោយព្រឹត្តិការណ៍នោះបន្តិច និងឃុំខ្លួនមួយរយះពេល ជាបណ្ដោះអាសន្នសិន។ ប៉ុន្តែហួសពីឃាតកម្មដ៏រន្ធត់នេះ គឺទំព័រទីមួយរបស់កាសែត«ញ៉ូយក ប៉ុស្ដ៍» ដែលគេបាននាំគ្នាជជែក បង្កើតជាការពិភាក្សា យ៉ាងរំជើបរំជួល។
អ្នកដែលបានអាន ឬគ្រាន់តែឃើញរូបថត សុទ្ធតែបាននិយាយវាយតម្លៃ មានជាអាថ៌ថា «គ្មានសិលធម៌» «គួរអោយស្អប់ខ្ពើម» ឬ«គួរអោយខ្មាសអៀន» ដោយចោទសួរជាសំនួរថា ហេតុអីក៏អ្នកថតរូប មិនបានសាកល្បង នឹងជួយបុរសនោះ ជាជាងនឹងការថតយករូបភាពនេះ? ប្រឈមមុខនឹង រឿងហេតុដែលបានកើតឡើងនេះ កាសែតនៃទីក្រុងញ៉ូយកមួយនេះ បានផ្សាយនូវអត្ថបទមួយទៀត នៅថ្ងៃស្អែកឡើង ដោយបានសម្ភាសអ្នកថតរូបរបស់ខ្លួន ពីក្នុងហេតុការណ៍នោះ។
អ៊ូម៉ា អាបាស៊ី (Umar Abbasi) អ្នកថតរូប បាននិយាយថា បើគាត់បានដកម៉ាស៊ីនថតចេញមក គឺដើម្បីអោយសញ្ញា ទៅអ្នកបើករថភ្លើង អោយឈប់ មិនមែនដើម្បីចាប់រូបភាព នៃហេតុការណ៍នេះទេ។ «ម៉ាស៊ីនថតរបស់ខ្ញុំ បើករួចស្រេចហើយ ព្រោះខ្ញុំទើបនឹងថតរូបមុននេះ។ ដូច្នេះហើយ ខ្ញុំសាកល្បងប្រើប្រាស់ ម៉ាស៊ីនថតរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីអោយសញ្ញាទៅ អ្នកបើកបររថភ្លើង ជាមួយនឹងពន្លឺផ្លាសភ្លិបភ្លែត។ ខ្ញុំគ្មានបំណងនឹងថតចាប់រូបភាព បើទោះជាមានរូបភាព ត្រូវបានថតចូលក្នុងម៉ាស៊ីនក៏ដោយ។» គាត់បានបន្ថែមទៀតថា «ខ្ញុំរត់ដើម្បីថតរូបមែន តែគឺដើម្បីអោយសញ្ញាទៅអ្នកបើករថភ្លើង។ ខ្ញុំមិនដឹងគិតយ៉ាងដូចម្ដេចទេ។ អ្វីដែលខ្ញុំឃើញ គឺបុរសម្នាក់កំពុងតែមានគ្រោះថ្នាក់ និងរថភ្លើងបានបើកមកដល់។»
អ្នកថតរូប បានការពារខ្លួនថា នៅជិតជនរងគ្រោះ មានមនុស្សជាច្រើនផ្សេងទៀត ដូច្នេះគេមិនគួរនឹង ទម្លាក់ការទទួលខុសត្រូវមកលើគាត់តែម្នាក់ទេ។ គាត់បញ្ជាក់ថា «អ្វីដែលគួរអោយសោកស្ដាយ គឺមានមនុស្សជាច្រើន នៅជិតនោះ អាចជួយជនរងគ្រោះបាន តែនៅពេលនោះ គ្រប់គ្នាដូចជាគាំងស្រឡាំងកាំង»។
តាមអ្នកថតរូបនេះ អ្វីៗបានកើតឡើង នៅក្នុងហេតុការណ៍ យ៉ាងរហ័សជាទីបំផុត ហើយគាត់មានការភ្ញាក់ផ្អើល នឹងការស្អប់ខ្ពើមរបស់សាធារណជនទូទៅ ទៅលើរូបថតនេះ។ គាត់សង្កត់ធ្ងន់ថា «ជាការពិត គឺខ្ញុំមិនអាចជួយជនរងគ្រោះបានទេ។ បើខ្ញុំអាច ខ្ញុំនឹងធ្វើ។ (...) នៅពេលខ្ញុំមើលរូបថតនេះ ជាលើកដំបូង ក្នុងពេលយប់បន្ដិចមក ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាបេះដូង លោតខុសចង្វាក់ខ្លាំងណាស់។ វាពិបាកណាស់ ដែលបានឃើញឈុតឆាក នៃគ្រោះថ្នាក់នេះ។ នៅយប់នោះ ខ្ញុំគេងមិនលក់សូម្បីបន្ដិច។ រហូតមកថ្ងៃនេះ ខ្ញុំនៅតែលឺសូរ ក្បាលជនរងគ្រោះបោកនឹងរថភ្លើង ប៉ាំង ប៊ុម ប៊ុម !!!»៕