មន្ទីរវប្បធម៌ និងការិយាល័វប្បធម៌ខេត្តព្រះវិហារ បានធ្វើការចោទប្រកាន់ទៅលើកម្មករខ្មែរ ដែលបានស៊ីឈ្នួលឈូស​ឆាយដីឲ្យក្រុមហ៊ុនរូយហ្វេង ឬឡានហ្វេងរបស់ចិន ថាជាអ្នកបំផ្លាញសម្បត្តិវប្បធម៌ខ្លួនឯង មិនមែនជាកំហុសរបស់​ក្រុមហ៊ុនចិននោះទេ។ នេះបើតាមការបញ្ជាក់របស់លោក ឡោ ចាន់ មន្ត្រីសម្របសម្រួលសមាគម អាដហុកប្រចាំ​ខេត្ត​ព្រះវិហារ។

សកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់ពលរដ្ឋជនជាតិដើម កួយ នៅខេត្តព្រះវិហារ។ (រូបថត វិទ្យុអាស៊ីសេរី)

ប្រព័ន្ធច្បាប់ - ទស្សនាវដ្តីមនោរម្យ.អាំងហ្វូ មិនទាន់ស្វែងប្រតិកម្ម ពីខាងតំណាងកម្មករបាននៅឡើយ ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ការចោទប្រកាន់ថា ជាអ្នកបំផ្លាញគ្រឹះប្រាសាទបុរាណខ្មែរ ដែលខូចខាតក្នុងពេលកម្មករទាំងនោះ ធ្វើការឈូសឆាយ​ដីឲ្យក្រុមហ៊ុនចិនក្នុងតំបន់ឃុំប្រមេ ខេត្តព្រះវិហារ។ តែលោក ឡោ ចាន់ បានបន្ថែមថា លោកបានសួរទៅខាង​មន្ទីរ​បេតិភណ្ឌ និងអនុប្រធានមន្ទីរវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈបាននិយាយថា «នេះជាកំហុសខាងកម្មករខ្មែរទេ ព្រោះកម្មករ​ទាំងនោះជាជនជាតិខ្មែរ ហើយមកស៊ីឈ្នួលឲ្យក្រុមហ៊ុនចិនឡានហ្វេង ឬរូយហ្វេង។ ខ្មែរជាអ្នកបំផ្លាញខ្មែរ មិនមែន​បរទេសមកបំផ្លាញទេ។»

ចំពោះការចោទប្រកាន់ខាងលើនេះ ក្នុងនាមលោកជាអង្គការសង្គមស៊ីវិលប្រចាំខេត្តរតនគីរី លោកក៏បាន​ទទួល​ស្គាល់ថា បរទេសមិនដែលមកលូកដៃ ឬធ្វើផ្ទាល់នោះទេ ពួកគេតែងតែជួលកម្មករធ្វើជំនួស។ ហើយភាគច្រើន​ការងារទាំងនោះ ត្រូវក្លាយជាបន្ទុករបស់កម្មករខ្មែរ។

ទស្សនាវដ្តីមនោរម្យ.អាំងហ្វូ មិនអាចសុំការបញ្ជាក់ ពីប្រធានមន្ទីរវប្បធម៌ខេត្តព្រះវិហារបានទេ។ ចំណែកប្រធាន​ការិយាល័យ​បេតិកភ័ណ្ឌលោក ម៉ៅ វី ធ្លាប់បញ្ជាក់ប្រាប់ទស្សនាវដ្តីមនោរម្យ.អាំងហ្វូ ថា លោកមិនឯកភាពចំពោះ​ការចោទប្រកាន់ខាងលើនោះទេ។ លោកយល់ថា នេះជាការទទួលខុសត្រូវរបស់ក្រុមហ៊ុន ដែលបានជួលកម្មករ​ខ្មែរទាំងនោះ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ លោកនៅតែបង្ហាញពីភាពខុសឆ្គងរបស់កម្មករខ្មែរមួយចំនួន ដែលចេះតែចង់ដឹង ចង់សាកល្បងមើលជាដើម។ លោកបញ្ជាក់ដូច្នេះថា «ចិននោះ (វា)គោរពច្បាប់ហើយ ប៉ុន្តែខ្មែរនេះចេះតែចង់​សាក​មើល។ យើងត្រូវតែតាមដានទាំងអស់គ្នា អាទាំងពីរហ្នឹង។ បើមានបញ្ហាអ្វី ចិនត្រូវតែរាយការណ៍មកអាជ្ញាធរ។ ខ្លាច​តែខ្មែរយើងទេ តែងតែសាកកន្លងមក។ (…) ចំណុចខុសនោះ ខុសនឹងក្រុមហ៊ុនតែម្តង គេ(មន្ទីរ)ប្រាប់ហើយតើ បើ​មានប៉ះគ្រឹះប្រាសាទអី ឲ្យដកថយ។»

ករណីបើមានការចោទប្រកាន់ទៅលើកម្មករ ស៊ីឈ្នួលឈូសឆាយនោះ លោក ឡោ ចាន់ មន្រ្តីអង្គការសិទ្ធិមនុស្ស​អាដហុកប្រចាំខេត្តព្រះវិហារ បានបញ្ជាក់ថា កម្មករអាចទទួលទោស ចំពោះបទល្មើសព្រហ្មទ័ណ្ឌណាមួយ ដែល​ខ្លួនបានប្រព្រឹត្តក្រៅម៉ោង ឬខុសពីការងារដែលត្រូវធ្វើប៉ុណ្ណោះ។ លោកបន្តថា បើក្នុងករណីការឈូសឆាយ​ធ្វើឲ្យខូច​ខាតសម្បត្តិវប្បធម៌ជាតិ ក្រុមហ៊ុន ឬថៅកែពិតជាមានសិទ្ធិប្តឹងកម្មករទាំងនោះ តែក៏ត្រូវស្ថិកក្នុងការពិចារណា​របស់​ចៅក្រម ឬព្រះរាជអាជ្ញាដែលគប្បីមិនចោទប្រកាន់ ឬទុករឿងមិនចាត់ការ។ ប្រសិនបើពួកគាត់ឯករាជ្យ គោរពច្បាប់ នោះការចោទប្រកាន់ ត្រូវធ្លាក់ទៅលើថៅកែក្រុមហ៊ុនតាមច្បាប់ការងារ។

មន្រ្តីអង្គការសិទ្ធិមនុស្សអាដហុករូបនេះបន្តថា ខាងមន្ទីរបេតិកភ័ណ្ឌវិញ ក៏មិនអាចធ្វើការប្តឹងកម្មករទាំងនោះបានដែរ ត្រូវតែប្តឹងថៅកែក្រុមហ៊ុនជាអ្នកបញ្ជា និងអ្នកទទួលខុសត្រូវ។ «កម្មករបំរើការក្នុងនាមក្រុមហ៊ុន ចំណែកអ្នកទទួល​ខុសត្រូវគឺក្រុមហ៊ុន។ (…) តាមច្បាប់ការងារ រាល់ម៉ោងការងាររបស់កម្មករទាំងអស់ បើមានករណីអីកើតឡើង ថៅកែ​ជាអ្នកទទួលខុសត្រូវ នូវទង្វើរបស់កម្មករក្នុងរឿងរដ្ឋប្បវេណី។»

លោកបញ្ជាក់ជាចុងក្រោយថា កម្មករអាចទទួលទោសក្នុងរឿងរដ្ឋប្បវេណីបាន បើគាត់(កម្មករ)ធ្វើការឈូសឆាយ ហួសព្រំប្រទល់កំណត់របស់ក្រុមហ៊ុន។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ក្រុមហ៊ុនត្រូវធ្វើការបញ្ជាក់ឲ្យបានច្បាស់លាស់ ពី​ចំណុច​ដែលត្រូវធ្វើការឈូសឆាយទាំងនោះ។ «ជាទូទៅក្រុមហ៊ុនតែងតែគេចវេស ពីការទទួលខុសត្រូវនូវរាល់​ទង្វើទាំង​ឡាយ ដែលគាត់(ក្រុមហ៊ុន)បានប្រព្រឹត្ត បែរជាទម្លាក់កំហុស ទៅលើកម្មករដែលគ្នាស៊ីឈ្នួល ឬយកកម្រៃជើង​សារ​ឲ្យក្រុមហ៊ុននោះ ក្នុងម៉ោងការងាររបស់ខ្លួន ជាករណីរំលោភច្បាប់ទាំងស្រុង។»

សូមរំលឹកថា ប្រាសាទបុរាណខ្មែរ ដែលកប់ក្នុងព្រៃ ហើយត្រូវបានកម្មកររបស់ក្រុមហ៊ុនចិនឈូសឆាយឃើញ មាន​ចំនួនប្រាំប្រាសាទ ដូចជាប្រាសាទក្រូចព្រោះ ប្រាសាទយក្សព្លូក ប្រាសាទព្រះពុទ្ធបាក់ករ ប្រាសាទយក្សអង្គុយ និង​ប្រាសាទត្រពាំងស្វាយ។ ប្រាសាទទាំងនេះស្ថិនៅក្នុងឃុំប្រមេរ ស្រុកត្បែងមានជ័យ ខេត្តព្រះវិហារ។ បច្ចុប្បន្ន​ត្រូវ​បាន​ជនជាតិភាគតិចកួយ នាំគ្នាបោះជម្រកស្នាក់នៅកណ្តាលព្រៃ ដើម្បីទប់ស្កាត់ទៅនឹងការឈូសបំផ្លាញគ្រឹះប្រាសាទ និងវត្ថុបុរាណនានាដោយក្រុមហ៊ុនចិនទាំងនោះ៕

--------------------------------------------------
ដោយ អ៊ុម វ៉ារី (ទំនាក់ទំនង៖ [email protected]) - ភ្នំពេញថ្ងៃទី១៣ មីនា ២០១៤