បារម្ភបាត់បង់ទម្រង់ល្ខោនខោល ព្រោះខ្វះចំណាប់អារម្មណ៍ ពីយុវជន
- ដោយ: ប្រាថ្នា ដោយ៖ប្រាថ្នា ([email protected]) - ភ្នំពេញ ថ្ងៃទី២៣ មីនា ២០១៥
- កែប្រែចុងក្រោយ: March 25, 2015
- ប្រធានបទ: សិល្បៈ
- អត្ថបទ: មានបញ្ហា?
- មតិ-យោបល់
-
ទម្រង់សិល្បៈល្ខោនបុរាណ មានចំនួន២៤ទម្រង់ ក្នុងចំណោម២៤បួនទម្រង់នេះ ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ជាពិសេសយុវជន ស្គាល់យ៉ាងច្រើនណាស់តែមួយ ទៅពីរទម្រង់តែប៉ុណ្ណោះ ហើយយុវជនខ្លះទៀត ស្ទើរតែមិនស្គាល់ នូវទម្រង់សិល្បៈល្ខោននោះទេ ដែលបញ្ហានេះហើយ បានធ្វើល្ខោនខ្មែរ ប្រឈមនឹងការបាត់បង់។ ជាងនេះទៅទៀត ល្ខោនខោល ដែលក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ គ្រោងបញ្ចូល ជាបេតិកភ័ណ្ឌពិភពលោក ក៏កំពុងតែប្រឈមមុខ នឹងការបាត់បង់ ដោយសារតែគ្មានការចាប់អារម្មណ៍ ពីយុវជនជំនាន់ក្រោយ។
ថ្លែងនៅក្នុងសន្និសីទកាសែត នៅថ្ងៃទី២៣ មីនានេះ លោក ហង្ស ភូមិរ៉ា ប្រធានដឹកនាំសិល្បៈ ក្នុងកម្មវិធីតាំងពិព័រណ៍ស្នាដៃ និងអនាគត និងជាសមាជិក ក្រុមរីកសាយ បានលើកឡើងថា មូលហេតុដែលនាំឱ្យល្ខោនខោល ប្រឈមនឹងការបាត់បង់នេះ ដោយសារមិនមានការអើពើ អំពីទម្រង់នៃល្ខោន ហើយមិនមែន តែទម្រង់ល្ខោនខោលទេ ដែលបាត់បង់ សូម្បីតែទម្រង់ល្ខោនមួយចំនួនទៀត ក៏ប្រឈមនឹងការបាត់បង់ផងដែរ។ ទម្រង់ល្ខោន ដែលប្រឈមនឹងការបាត់បង់ និងសូវមានអ្នកស្គាល់ទាំងនោះ មានដូចជាល្ខោនប្រមោរទ័យ ល្ខោនបែបបទ ល្ខោនអាបេ ល្ខោនភ្លេងការ ល្ខោនចម្រុះ ល្ខោនចាប៉ីដងវែងជាដើម។
លោកបន្តថា៖ «អញ្ចឹង បានខ្ញុំនិយាយថា សិល្បៈយើង វាមានរហូតទៅដល់២៤ទម្រង់ អញ្ចឹងកូនខ្មែរយើង ២៤ទម្រង់ហ្នឹង មិនដែលទាំងស្គាល់គ្រប់ផង ជួនណា មិនដែលស្គាល់ថា២៤ទម្រង់ហ្នឹង មានអីខ្លះផង អញ្ចឹង បានខ្ញុំចង់ថាបង្កើត មិនត្រឹមតែលេងល្ខោនខោលទេ បើសិនជាមានកម្មវិធីហ្នឹង វគ្គក្រោយទៀត ខ្ញុំនឹងបង្កើតស្នាដៃ ទម្រង់ផ្សេងៗទៀត។ រាល់ថ្ងៃនេះ យុវជនយើងស្គាល់ច្រើនជាងគេ តែទម្រង់ល្ខោនបាសាក់ទេ បើល្ខោនខោល ល្ខោនប្រមោរទ័យអីហ្នឹង គឺថាយុវជនយើងអត់ស្គាល់ទេ។»
លោកបន្ថែមថា នៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍អន្តរជាតិ មួយចំនួនទៀត ក៏មិនសូវលើកយកល្ខោនខោល មកសម្តែងដែរ ភាគច្រើនលើកយកល្ខោនស្បៃធំ និងរបាំបុរាណប៉ុណ្ណោះ មកធ្វើការសម្តែង។
ចំណែកលោក ព្រុំជិន វិចិត្រ អនុប្រធានក្រុមរីកសាយ បានលើកឡើងថា ដោយមើលឃើញថា ល្ខោនខោល ជាទម្រង់ល្ខោនមួយបែប ក្នុងចំណោមទម្រង់ល្ខោន ទាំង២៤ កំពុងប្រឈម នឹងការបាត់បង់ដូច្នេះ នៅក្នុងពិព័រណ៍សិល្បៈ លើកទី៣នេះ និងផ្តោតសំខាន់ ទៅលើទម្រង់សិល្បៈខោល។
លោក វិចិត្រ បានបន្តថា៖ «បច្ចុប្បន្ននេះ ទម្រង់សិល្បៈល្ខោនខោល មិនសូវមានសិស្សរៀនទេ។ ជាក់ស្តែងនៅសាកលវិទ្យាល័យ ភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈ ដែលជាសាកលវិទ្យាតែមួយគត់ បង្រៀនផ្នែកសិល្បៈ កម្រិតឧត្តម ក្នុងរយៈពេល៧ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ មាននិស្សិតប្រឡងចប់បរិញ្ញាប័ត្រសិល្បៈ ជាប់ជាស្ថាពរសរុបទាំងអស់ មានតែចំនួន៣៩នាក់ប៉ុណ្ណោះ ក្នុងនោះអ្នកចាប់យកជំនាញ ទម្រង់សិល្បៈល្ខោនខោល ក៏មិនមានច្រើនដែរ។ ពួកខ្ញុំជាក្រុមយុវជន មានការព្រួយបារម្ភ ចំពោះទម្រង់ល្ខោនខោល ដែលក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ គ្រោងបញ្ចូល ជាបេតិកភ័ណ្ឌពិភពលោក។»៕