រដ្ឋសភា​ជា​ស្ថាប័ន​ច្បាប់​កំពូល​របស់​កម្ពុជា តែ​ហាក់​ដូច​ជា​គ្មាន​ជំហរ​ច្បាស់​លាស់ ទាំង​ក្រប​ខណ្ឌ​ច្បាប់ និង​នីតិវិធី​គ្រប់​គ្រង ក្នុង​ការ​បង្ហាញ​ដល់​សាធារណៈ​ជន​ឡើយ។ នេះ​បើ​តាម​ការ​លើក​ឡើង​របស់​លោក ព្រាប កុល ប្រធាន​អង្គការ​តម្លា​ភាព​កម្ពុជា នៅ​ក្នុង​វេទិការ​តុ​មូល ដែល​រៀបចំ​ដោយ​អង្គការ​ខុមហ្វ្រែល នៅ​ភោជនីយដ្ឋាន​ខ្មែរ​សូរិន្ទ្រ កាល​ពី​ព្រឹក​ថ្ងៃ​ទី២៧ ខែ​មករា​នេះ។

លោក​បាន​ពន្យល់​ថា៖ «អ្នក​នយោបាយ បង្កើត​បាន​ជា​ព្យុះ ហើយ​បក់​ទៅ​ផ្នែក​ណា​មួយ។ ឯ​រដ្ឋសភា​ក៏ ​“រេ” ទៅ​តាម​នោះ​ដែរ។ (…) ករណី​នេះ បើ​បន្ត​កើត​មាន​ត​ទៅ​ទៀត​នោះ មិន​ស័ក្កិ​សម ជា​ស្ថាប័ន​ច្បាប់​កំពូល​​របស់​កម្ពុជា​ទេ ព្រោះ​តែ​គ្មាន​ច្បាប់ និង​នីតិវិធី​ច្បាស់​លាស់ ដើម្បី​គ្រប់​គ្រង​ខ្លួន​ឯង​នោះ។»

លោក ព្រាប កុល បានបន្តថា ករណីនេះលោកនឹងបន្តតាមដានជាបន្តទៀត ដើម្បីបានដឹងថា តើនឹងមានវិធាន​ការអ្វីទៀតកើតមាននៅក្នុងរដ្ឋសភា។ ជាមួយគ្នានេះលោកបានប្រកាសថា នឹងមិនអាចទទួលយកបានឡើយ ចំពោះចម្លើយរបស់តំណាងរាស្រ្តមួយចំនួន ដែលធ្លាប់បានលើកឡើងថា «ឥតមានច្បាប់និយាយពីក្រុម​គ្រួសារ ឬសាច់ញាតិនិយមនោះទេ អត់មានចាំបាប់និយាយពីទំនាស់ផលប្រយោជន៍ទេ។ដូច្នេះរឿងហ្នឹង មិន​ដឹងថាធ្វើយ៉ាងណានោះទេ។»

លោកបានលើកយកនូវចំណុចមួយចំនួន ដែលមានបញ្ហាកំពុងកើតឡើងក្នុងរដ្ឋសភា ដែលរដ្ឋសភាខ្លួន​ឯង​នេះ មិនមានវិធានការផ្លួវច្បាប់ ឬក៏កំពុងបិទបាំងឬកប់ចោល នូវបញ្ហាបក្សពួក និងសាច់ញាតិនិយម ក្នុង​តំណែង​ធំៗនៃរដ្ឋសភា។ លោកបានបន្ថែមទៀតថា បញ្ហាទាំងនេះ បើស្ថាប័នណាមួយ រួមទាំង​ស្ថាប័នរដ្ឋសភា​គិតថាតូចតាច ហើយធ្វើការបំភ្លេចនោះ វាជារឿងដោយឡែក តែសម្រាប់លោកផ្ទាល់ មិនគិតថាតូច ហើយ​និងមិនបំភ្លេចនោះឡើយ។

កាលពីថ្មីៗនេះ លោក សុន ឆ័យ អនុប្រធានគណកម្មាការទី២ នៃរដ្ឋសភា និងជាអ្នកតំណាងរាស្ត្រមកពី​គណបក្ស​សង្គ្រោះជាតិ ក៏ធ្លាប់ទាមទាឲ្យមានការបង្កើតច្បាប់ទាក់ទងនឹងគ្រួសារនិយម និងបក្សពួកនិយម​នេះដែរ។ ពិសេសជម្រុញឲ្យបង្ហាញឯកសារ និងនីតិវិធីនានា ជាសាធារណៈពាក់ព័ន្ធនឹងសែស្រឡាយនិយម បម្រើការនៅក្នុងរដ្ឋសភា ដែលជារឿងអំពើពុករលួយ ។

ការទាមទារ និងលើកឡើងខាងលើរបស់លោក សុន ឆៃ ត្រូវបានប្រធានប្រធានគណៈកម្មការកិច្ចការ​បរទេស​នៃរដ្ឋសភា លោក ឈាង វុន បានបដិសេធនិងសំអាងថា គ្មានច្បាប់ចែងពីគ្រួសារនិយម និងបក្សពួកនិយម​នេះ​ទេ និងបានអះអាងថា ច្បាប់នេះក៏មិនអាចនោះដែរ។ បន្ទាប់ពីពេលនោះមក លោក ហេង សំរិន ប្រធាន​រដ្ឋសភា ក៏បានសម្រេចបិទរឿងនេះចោល ដោយមិនអនុញ្ញាតិឲ្យធ្វើការសើរើឡើយ។

ចំពោះការលើកឡើងនេះ ក្នុងនាមអង្គការសង្គមស៊ីវិល លោក ព្រាប កុល ថាមិនអាចទទួលយកបានឡើយ បើទោះជាគ្មានច្បាប់និយាយពីបញ្ហានេះក៏ដោយ។ ករណីដូចជាច្បាប់ ស្តីពីការទប់ស្កាត់អំពើពុករលួយ ច្បាប់​ស្តីពីសហលក្ខន្តិកៈមន្ត្រីរាជការស៊ីវិលជាដើម មិនមានចែងលើចំណុចនេះ ហើយដែលទុកឲ្យមានភាពចន្លោះ​ប្រហោង ឬជាចេតនានៃអ្នកធ្វើច្បាប់ពេលនោះ ដើម្បីកេងយកប្រយោជន៍ដូចសព្វថ្ងៃនេះ ព្រោះដឹងថានឹងអាច​មានរឿងដូចសព្វថ្ងៃ។ លោក បានថ្លែងឲ្យដឹងទៀតថា៖ «ត្រូវតែមានចំណោទមួយចំនួន សួរទៅកាន់តំណាង​រាស្រ្តទាំងអស់ក្នុងរដ្ឋសភា ពិសេសតំណាងរាស្រ្តដែលលើកឡើងថា គ្មានច្បាប់ចែងធ្វើអ្វីមិនកើតនោះថា តើ​មកធ្វើតំណាងរាស្រ្ត ហើយអង្គុយក្នុងរដ្ឋសភាដើម្បីអ្វី? ក្រែងតំណាងរាស្រ្តមានតួនាទីពិសេសមួយ ក្នុងការ​ធ្វើច្បាប់? បើដឹងថាច្បាប់មិនមាននិយាយហើយ ម្តេចក៏មិននាំគ្នាបង្កើតច្បាប់ថ្មី ឬធ្វើវិសោធនកម្មលើច្បាប់​ចាស់ ដើម្បីការពារទៅ?»

ទុកឲ្យ អ្នករត់ម៉ូតូឌុប ឬរត់ទុកទុក ជាអ្នកពិភាក្សា​ច្បាប់...

លោក ព្រាប កុល បានបន្ថែមថា ក្នុងនាមតំណាងរាស្រ្ត ដែលអង្គុយក្នុងរដ្ឋសភា និងមានតួនាទីធ្វើច្បាប់គួរ​ណាស់ លើកយកបញ្ហានេះមកជជែកគ្នា ពិភាក្សាគ្នា ដើម្បីចេញបានជាសេចក្តីព្រាង មិនត្រូវអង្គុយធ្វើជាហី​នោះឡើយ។ ឬមួយតំណាងរាស្រ្តទាំងនោះ មានចេតនាទុកឲ្យ អ្នករត់ម៉ូតូឌុប ឬរត់ទុកទុក ជាអ្នកពិភាក្សា​ច្បាប់ទាំងនេះ ឬយ៉ាងណា?