សម្ភាសកុមារី ញ៉េន ស្រីម៉ី៖ ខ្ញុំត្រូវគេ«ឆក់» ព្រោះតែចង់បាន«ផ្ទះ»មកវិញ
- ដោយ: អ៊ុម វ៉ារី
- កែប្រែចុងក្រោយ: October 31, 2013
- ប្រធានបទ:
- អត្ថបទ: មានបញ្ហា?
- មតិ-យោបល់
-
កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី៣០ ខែតុលា ការប៉ះទង្គិចគ្នានៅមុខវិមានសន្តិភាព រវាងក្រុមសមត្ថកិច្ចប្រមាណមិនតិចជាងមួយរយនាក់ ជាមួយនឹងក្រុមអ្នកបុរីកីឡាដែលភាគច្រើនជាស្រ្តី និងកុមារ ប្រមាណជាជិតមួយរយនាក់ដែរនោះ បានធ្វើឲ្យកុមាររីម្នាក់ឈ្មោះ ញ៉េន ស្រីម៉ី អាយុ១៤ឆ្នាំ មានរបួសក្នុងសភាពស្ពឹកមួយជំហៀងខ្លួន។ ចង់ដឹងថា ដំណើរហេតុបែបណា ដែលកុមារីផ្ទាល់បានជួបប្រទះនោះ ទស្សនាវដ្ដីមនោរម្យព័ងអាំងហ្វូ បានជួបសម្ភាសផ្ទាល់ជាមួយនាង នៅក្រោយពេលដែលកុមារីបានដឹងខ្លួនវិញ។
កុមារី ញ៉េន ស្រីម៉ី នៅពេលមិនទាន់ដឹងខ្លួនឡើងវិញមែនទែន នាព្រឹកថ្ងៃទី៣០ខែតុលាឆ្នាំ២០១៣។ (រូបថត MONOROOM.info/ O. Vary)
រាជធានីភ្នំពេញ - ក្រុមអ្នកបុរីកីឡានាព្រឹកថ្ងៃទី៣០ ខែតុលានេះ បានប្រមូលផ្តុំគ្នាដើម្បីធ្វើការតវ៉ាទាមទាឲ្យមានការដោះស្រាយបញ្ហាដីធ្លី នឹងផ្ទះសម្បែងពីសំណាក់សាលារាជធានីភ្នំពេញ។ ស្របជាមួយគ្នានេះ ក្រុមអាជ្ញាធរក៏បានដាក់កម្លាំងពង្រាយទប់ស្កាត់ មិនឲ្យមានការហែរចេញទៅបាន។ នៅក្នុងហេតុការណ៍ប្រទាញប្រទង់គ្នានេះ ស្រ្តីដែលជាអ្នកភូមិបឹងកក់ និងបុរីកីឡាមិនតិចជាងប្រាំនាក់ បានរងរបួសស្រាល និងកុមារីម្នាក់អាយុ១៤ឆ្នាំ ឈ្មោះ ញ៉េន ស្រីម៉ី ត្រូវបានកម្លាំងសមត្ថកិច្ចម្នាក់លបឆ្មក់ ពីក្រោយនៃកម្លាំងសមត្ថកិច្ចផ្សេងទៀត ធ្វើការឆក់ដោយដំបងធ្វើឲ្យស្ពិកមួយចំហៀងខ្លួន ក្នុងពេលភ្លាមៗនោះស្ទើរតែថប់ដង្ហើម។
ក្រោយពីបានដឹងខ្លួនសមល្មម អាចនឹងនិយាយបានហើយនោះ កុមារី ញ៉េន ស្រីម៉ី បានបញ្ជាក់ថា ក្នុងពេលកំពុងតែកើតហេតុការណ៍ នៃការរុញច្រានរបស់ក្រុមសមត្ថកិច្ច មកលើប្រជាពលរដ្ឋជាអ្នកភូមិ កុមារីរូបនេះក៍បានចូលទៅក្នុងចំណោមនោះជាមួយគេដែរ ពេលនោះពួកគេ(សមត្ថកិច្ច) បានវាយ និងច្រាននាងបណ្តាលឲ្យដួល។
ក្នុងរូបរាងដំបងតែប្រែជាគ្មានកម្លាំងអ្វីសោះ កុមារី ស្រីម៉ី បានបន្តរថា ដោយឃើញសមត្ថកិច្ចទាំងនោះវាយបងរបស់ខ្លួន ក៏បានចូលទៅទាញគាត់ចេញ តែត្រូវបានរុញច្រានទៅវិញទៅមក ស្របពេលជាមួយគ្នានោះ កុមារីរូបនេះក៏បានត្រូវនឹងដំបង របស់សមត្ថកិច្ចចំក្បាល (ក្រោយមកឡើងហើម) ហើយបានដួលទៅនឹងដី ពេលនោះពួកគាត់ (សមត្ថកិច្ច) បានវាយ និងទាត់ត្រង់ជើងទាំងពីររបស់កុមារថែមទៀត។
កុមារីរូបនេះបានបញ្ជាក់ថា នៅចាំ និងស្គាល់មុខអ្នកដែលវាយនោះ តែក្រោយពេលវាយហើយ ជន«មានអំណាចវាយកុមារ»នោះ បានរត់ទៅលាក់មុខបាត់ នៅខាងក្រោយសមត្ថកិច្ចដ៏ទៃទៀត។ តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នាងតូចបានបង្ហាញនូវភិនភាគខ្លះៗ នៃអ្នកដែលបានវាយនោះថា«គាត់ក្មេង ស្គម និងខ្ពស់»។ នាងតូចបានបញ្ជាក់ថា ពេលនេះកំពុងតែឈឺស្ទើពេញទាំងខ្លួន ឈឺជើងទាំងពីរព្រោះតែគេវាយ ឈឺក្បាលដោយសារតែត្រូវពីរដំបង ឈឺខ្លួនដោយសារតែគេបុក នឹងខែលបណ្តាលឲ្យដួលទៅនឹងដី។
ម្តាយកុមារីដែលរងរបួសក្បែរនោះដែរ អ្នកស្រី បាន ថុល បានជ្រលក់មាត់ចូលពន្យល់ដែរថា កូនរបស់អ្នកស្រីមុននឹងគេវាយ ត្រូវបានគេ«ឆក់»ឲ្យដួលរួចជាស្រេចរួចទៅហើយ។ អ្នកស្រីបានអះអាងថា កូនស្រីគាត់បានឈឺស្ពឹកមួយចំហៀងខ្លួន នឹងរៀងថប់ដង្ហើមក្រោយពីត្រូវឆក់ភ្លាមៗ។
ទោះជាអ្នកធ្លាប់រងគ្រោះនឹងការឆក់ពីសំណាក់ដំបង់ឆក់អាជ្ញាធរ បាននិយាយថាការឈឺស្ពឹកខ្លួន ដោយឆក់នឹងដំបងនេះ អាចនឹងបាត់ទៅវិញក្នុងរយៈពេលបីថ្ងៃក្រោយក៏ដោយ ប៉ុន្តែរបួសក្នុងចិត្ត និងនៅក្នុងបេះដូង នៅមានស្នាមជាដរាប នឹងមិនអាចជាសះស្បើយបានឡើយ ប្រសិនបើពន្លឺនៃដំណោះស្រាយនៅតែគ្មានរស្មី។ ការតស៊ូ និងការទាមទារនៅតែមាន ហើយទាំងនោះពួកអ្នកតវ៉ាថ្លែងហើយថ្លែងទៀត ថាគ្មានអ្វីក្រៅតែពី ចង់បានការរស់នៅមួយសមស្រប នៅក្នុងសង្គមដូចគេឯងនោះឡើយ ជាពិសេសដូចជាបញ្ហាសិក្សារបស់កូនចៅរបស់ពួកគេជាដើម។
សួរដល់សំនួរនេះ កុមារីញ៉េន ស្រីម៉ី បានថ្លែងតិចៗយ៉ាងស្រងូតស្រងាត់ថា បច្ចុប្បន្ននាងមិនបានចូលរៀននឹងគេទេ។ នាងបានឈប់រៀន តាំងពីពេលដែលផ្ទះរបស់នាងតូចត្រូវបានឈូសឆាយ និងកម្ទេចចោលម្លេះ ដែលកាលនោះនាងទើបតែរៀន បានថ្នាក់ទីមួយ។ ប្អូនស្រីបានពោលបន្តរថា «គ្មានផ្ទះនៅ ម្តាយក៏គ្មានលុយ» និងក៏គ្មានលទ្ធភាពឲ្យទៅរៀនទៀត ណាមួយរៀនក៏មិនចូល ព្រោះតែអារម្មណ៍ចង់បានផ្ទះស្នាក់នៅ។ កុមារីនិយាយថា «នឹងអាចចូលរៀនវិញបាន នៅពេលណាដែលគេដោះស្រាយ ឲ្យមានផ្ទះសម្បែងរស់នៅសមរម្យ»៕
---------------------------------------------------------
ដោយៈ អ៊ុម វ៉ារី - ភ្នំពេញថ្ងៃទី៣០ តុលា ឆ្នាំ២០១៣
រក្សាសិទ្ធគ្រប់យ៉ាងដោយ៖ មនោរម្យព័ងអាំងហ្វូ