រកឃើញសពឆ្កែរំក្រណាត់៨លានក្បាល នៅក្នុងផ្នូរបូរាណអេហ្សីប
- ដោយ: សេក មនោរកុមារ អត្ថបទ ៖ សេក មនោរកុមារ ([email protected]) - ប៉ារីស ថ្ងៃទី ០៥ កក្កដា ២០១៥
- កែប្រែចុងក្រោយ: July 06, 2015
- ប្រធានបទ: ស្រាវជ្រាវ
- អត្ថបទ: មានបញ្ហា?
- មតិ-យោបល់
-
ប្រទេសអេហ្សីប នៅក្នុងសម័យបូរេប្រវត្តិ ត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ ថាប្រទេសនេះ មានការចិញ្ចឹមសត្វពាហនៈ ដែលបម្រើម្ចាស់ យ៉ាងពិសេស។ ជាញ៉យដងណាស់ ដែលអ្នកបូរាណវិទូជាច្រើន តែងបានគាស់ចេញពីដី នូវសាកសពរំក្រណាត់ (ឬភាសាអង់គ្លេសហៅថា Mummy បារាំងហៅថា Momie) ដែលមិនមែនជាសាកសពមនុស្ស។ ប៉ុន្តែការរុករកថ្មីៗ ដ៏គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលមួយ នៅក្នុងផ្នូរបូរាណ ភាគខាងត្បូងនៃរដ្ឋធានី គែរ (Caire) ប្រទេសអេហ្សីប បានរកឃើញសាកសព ដែលរំដោយក្រណាត់ មានចំនួនដល់ទៅ ៨លានសាកសព។ សាកសពទាំងនោះ សុទ្ធសឹងជាសាកសព របស់សត្វឆ្កែ ហើយត្រូវបានគេដឹងថា បានបញ្ចុះ តាំងពីជាង២០០០ឆ្នាំមុន។
ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវ មកពីសកលវិទ្យាល័យ «Cardiff» ភាគខាងលិចនៃចក្រភពអង់គ្លេស បានរៀបរាប់ពីការរកឃើញ របស់ពួកគេប្រាប់ព្រឹត្តិបត្រ «Antiquity» ថាសាកសពឆ្កែ រាប់លានក្បាលទាំងនេះ ស្ថិតក្នុងផ្នូរបូរាណ នៃប្រាសាទមួយ ដែលឧទ្ទិសឲ្យអាទិទេព «Anubis» ដែលមានក្បាលសេះ ខ្លួនជាមនុស្ស។ ប្រាសាទនោះ ស្ថិតក្នុងវាលកប់ខ្មោចដ៏ធំ ឈ្មោះ «Saqqara» ស្ថិតនៅភាគខាងត្បូង នៃរដ្ឋធានីគែរ របស់ប្រទេសអេហ្សីប។ រណ្ដៅផ្នូរបូរាណនោះ មានបណ្ដោយប្រវែង ១៧០ម៉ែត្រ និងទទឹង ១៤០ម៉ែត្រ។ ភាគច្រើននៃសាកសពឆ្កែរំក្រណាត់ មិនមានសភាពល្អដូចដើមទេ ខណៈមួយចំនួនទៀត ត្រូវបានគាស់របើករហែក ដោយបណ្ដាលពីការលួចគាស់ កកាយផ្នូររបស់ក្រុមចោរ។
លោក ផូល នីឆូលសុន (Paul Nicholson) ប្រធានគម្រោងរុករក និងជាសាស្ត្រាចារ្យ នៅសកលវិទ្យាល័យខាងលើ បានថ្លែងឲ្យដឹងថា៖ «គេពិបាកនឹងរកបាន នូវសាកសពរំក្រណាត់ ដែលនៅទាំងមូលស្អាតនោះណាស់»។ ចំពោះចំនួនសាកសព ដែលមានដល់ទៅ៨លានក្បាល ត្រូវបានក្រុមអ្នកបូរាណវិទូធ្វើការគណនា ដោយយោងទៅនឹងទំហំ របស់ផ្នូរបូរាណ និងចំនួនសាកសព ដែលត្រូវបានរកឃើញសេសសល់ នៅទីនោះ។
ផ្នូរបូរាណ ដែលទំនងជាសង់ឡើង នៅ៤សតវត្ស មុនគ្រឹស្ទ៍សករាជ្យនេះ ត្រូវបានគេរកឃើញម្ដងហើយ កាលពីសតវត្សទី១៩ ប៉ុន្តែនៅពេលនោះ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវមិនបានដឹងថា តើសាកសពរំក្រណាត់ មានចំនួនប៉ុន្មានឡើយ រហូតមកទល់ នឹងការរកឃើញឡើងវិញ នាពេលថ្មីៗកន្លងមក។ នៅក្នុងផ្នូរ គេក៏បានរកឃើញដែរ នូវសាកសពរបស់សត្វចចក និងសាកសពដទៃទៀត ដែលស្ថិតក្នុងអម្បូរឆ្កែតែមួយ។
បើតាមអ្នកស្រាវជ្រាវ បានឲ្យដឹងថា កាលពីជំនាន់នោះ តំបន់ជុំវិញប្រាសាទ ធ្លាប់មានសកម្មភាព យ៉ាងរស់រវើក។ ប្រាសាទទាំងនេះ បានផ្ដល់ទៅឲ្យអ្នកស្រុក នូវស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចដ៏ប្រសើរ ជាមួយនឹងអ្នកទេសចរណ៍ អ្នកជំនួញ និងអ្នកចិញ្ចឹមសត្វ។ ហើយអ្នកទាំងនោះ បានយកសត្វឆ្កែ មករំនឹងក្រណាត់ទាំងរស់ ហើយដាក់ចូលទៅក្នុងរណ្ដៅ ដើម្បីឧទ្ទិសទៅឲ្យព្រះអាទិទេព «Anubis»។ លោកសាស្ត្រាចារ្យ នីឆូលសុន បានថ្លែងឲ្យដឹងទៀតថា៖ «តំបន់នេះ ទំនងជាមានមនុស្សចុះឡើង ច្រើនណាស់។ នោះ គឺជាសហគមន៍មួយ ដែលបានរស់នៅទីនេះ ព្រោះជំនឿសាសនា ដែលទាក់ទងនឹងសត្វ។»៕