ដោយ ៖ តុងស័រ TongSoir - ភ្នំពេញ ថ្ងៃ ទី ២៩ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០១២

តាមទស្សនាវដ្តីបារាំង ឡឺព័ង Le Point បានអោយដឹងថា ការតមអាហារ នឹងទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ ប្រឆាំង និងជម្ងឺដំបៅមហារីក ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញ ក៏នឹងទទួលបានជម្ងឺរាំរ៉ៃផងដែរ ។  ការពិសោធន៍ជាច្រើនររបស់ជនជាតិអាមេរិក ដែលបានធ្វើចំពោះសត្វកណ្តុរ បង្ហាញថា រយៈពេលខ្លីនៃការតមអាហារ កំឡុងពេល ឬក្រោយពេល នៃការព្យាបាលរោគដោយប្រើជាតិគីមី និងកាត់បន្ថយបន្តិចម្តងៗ នូវការកើនឡើងជម្ងឺដំបៅមហារីកដោះ ដំបៅស្បែក និងជម្ងឺដុំពកខួរក្បាល ។ ហេតុដូច្នេះហើយ ការសិក្សាស្រដៀងគ្នា និងត្រូវបានបង្ហាញស្តីពីមនុស្ស ។

បើយោងតាមទស្សនាវត្តី Science Translational Medicine ដែលបោះពុម្ភផ្សាយ ថ្ងៃទី ០៨ ខែកុម្ភៈ ពពួកសត្វបានត្រូវត្រួតពិនិត្យ ដោយឆ្លងកាត់ការព្យាបាល ដែលមានបីប្រភេទ បន្ទាប់ពីបានដឹងពី ផ្នែកជម្ងឺដំបៅមហារីក របស់មនុស្ស និងសត្វ ។ ការព្យាបាលប្រភេទទី ១ បានតមអាហារដោយប្រើប្រាស់ជាតិគីមី ការព្យាបាលប្រភេទ ទី២ ត្រូវបានត្រួតពិនិត្យចំពោះ ការតមអាហារ ដែលមានរយៈពេល៤៨ ម៉ោង និង ប្រភេទចុងក្រោយ ត្រូវបានធ្វើទាំងពីរប្រភេទខាងលើ ។ ជាលទ្ធផល ពីរប្រភេទ នៃការតមអាហារ ដោយគ្មានប្រើប្រាស់ជាតិគីមី អាចកាត់បន្ថយការីកលូតលាស់ដុំពក ក្នុងករណីមួយចំនួន ការតមអាហារ អាចមានធ្វើបានទាំងពីររបៀប ។ វិធីសាស្រ្ត ពីរ ប្រភេទនៃការតមអាហារ កើនឡើងមិនត្រឹមតែ ការព្យាបាលរោគ ដោយប្រើប្រាស់ជាតិគីមីនោះទេ ប៉ុន្តែ បានឲ្យឧសថជាច្រើន ចំពោះសត្វកណ្តុរ ដោយបានប្រើប្រាស់ឧសថជ្រុសហួសហេតុ ជា ការតមអាហារដោយប្រើប្រាស់ជាតិគីមី ( ជាធម្មតាបណ្តាលឲ្យស្លាប់) ។

បើយោងតាម លោក វ៉ាល់តូ ឡុងហ្កូ (Valter Longo ) ជាគ្រូបង្រៀនផ្នែក ជរាសាស្រ្ត និងផ្នែគ ជីវវិជ្ជា នៅសាកលវិទ្យាល័យ កាលីហ្វូនីភាគខាងត្បូង និងជាអ្នកនិពន្ធល្បីល្បាញ បានឲ្យដឹងថា ព្រឹត្តិការនៃការកាត់បន្ថយបរិមាណចំណីអាហារ ក្លាយជាផលអវិជ្ជមាន នៃផ្នែកដំពកខួរក្បាល កាត់បន្ថយការរីកលូតលាស់ នៃដុំពកខួរក្បាល និងមានការកើនឡើង​នៃជម្ងឺដំបៅមហារីក ។ ប៉ុន្តែ វា មានការបារម្ភផងដែរថា ជម្ងឺ និងមានអាការៈទ្រុតទ្រោម និងវាជាបញ្ហាមួយ ប្រឈមមុខនឹងការស្រកទម្ងន់ ឬ វាមានការឈឺចាប់ពីជម្ងឺផ្សេងទៀត ដូចជា ជម្ងឺទឹកនោមផ្អែម ។ ក៏ប៉ុន្តែ ការសិក្សាមួយ ដែលបានបោះពុម្ភផ្សាយ ក្នុងឆ្នាំ ២០១០ ក្នុងអត្ថបទទស្សនាវត្តី américaine Aging បានបង្ហាញថា ចាប់តាំងពីការព្យាបាលចុងក្រោយទាំងនេះ នៅតែខ្វះខាតគុណប្រយោជន៍ចំពោះប្រភេទទីពីរនៃការព្យាបាលរោគ ។ ដើម្បីបង្ហាញពីការតវ៉ា ( ឬ ផ្ទុយទៅវិញ ជាផលអាក្រក់ ) ការតមអាហារ ជាការសាកល្បង នៃការវាយតម្លៃ នូវការតមអាហារក្នុងរយៈពេលខ្លី ក្នុងពេលព្យាបាល ដោយប្រើជាតិគីមី បានចាប់ផ្តើមនៅ ម៉ាយ៉ូ គ្លីនិក (Mayo Clinic) នៅ សហរដ្ឋអាមេរិក (États-Unis) នោសាកលវិទ្យាល័យ Leiden នៅប្រទេស Pays-Bas និង នៅ l'USC Norris Cancer Center de Los Angeles.

អ្នកណាតមអាហារ លង់លក់

ជាការពិតណាស់ អ្នកតមអាហារជាច្រើនអ្នក នឹងត្រូវរង់ចាំលទ្ធផល ដោយក្តីអត់ធ្មត់ ។

ពួកគេតែងតែធ្វើជាប្រចាំ ចំពោះការអនុវត្តនេះ ( របៀបណាក៏ដោយ អោយតែ មិនមែនជាការអនុវត្ត តាមបែបសាសនា ) បានបង្ហាញថា នៅក្នុងធម្មជាតិ សត្វមានជម្ងឺ ឬ សត្វមានរបួស និងបញ្ឈប់ការញាំដោយខ្លួនឯង ហើយ បានបន្តទៀតថា ការតមអាហារ ជារបៀបមួយដែលល្អបំផុតនៃ "détoxiquer" ដែលជាការសំរាក និងការបង្កើតនូវ សាពាង្គកាយ របស់វា ហើយសំរាប់រក្សា ឲ្យមានសុខភាពសុខភាពល្អ ។ ប៉ុន្តសូមប្រយ័ត្ន គ្រូពទ្យ ស្នើឲ្យធ្វើឲ្យបានល្អ ចំពោះការតមអាហារ (ការតមអាហារ ដែលបណ្តាលឲ្យប៉ៈពាល់ ដល់សារពាង្គកាយ ដែលមានចលនា នៃការបម្រុងទុករបស់គេ ហើយ កាត់បន្ថយជាតិខ្លាញ់) គ្មានករណីណាមួយ នៃការប្រឆាំង ចំពោះការដុះពោះ (បើទោះជាវាមានការ ប៉ៈពាល់ការបាត់បង់ទម្ងន់ ដែលមានលក្ខណៈ មិនឋិតថេរក៏ដោយ) ។

ការសិក្សា ផេ្សងៗគ្នា ត្រូវបានបង្ហាញ ពីចំនុចវិជ្ជមាន នៃការតមអាហារ ។ មនុស្សមួយចំនួន បានអនុវត្តការតម អាហារយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន ( ការញាំត្រឹមតែទឹក) អ្នកផ្សេងទៀតញាំតែ ទឹកផ្លែឈើ ទឹករំងាស់ពីជាតិបន្លែ )។ ដោយសរុបមក ជាញឹកញាប់ វាត្រូវបាន ស្នើដល់អ្នកដែលអាការៈឈឺចាប់ រាំរ៉ៃ ( ប្រភេទរោគ រលាគសន្លាក់ឆ្អឹង ជម្ងឺដែលអាការៈក្តៅរោលរាល ក្នុងខ្លួន ឬ នៅក្នុងខួរក្បាល ) ឲ្យក្រលេកមើល ចំពោះ អ្នកជម្ងឺ ដែលមានអាការៈ ឡើងឈាមដែលសសៃឈាមឡើងរឹង ។ វាហាក់ដូចជា ការតមអាហារ បានកើនឡើង នូវបរិមាណ នៃការដេកទៅវិញ ដោយកាត់បន្ថយ ចំនួននៃការភ្ងាក់ នៅក្នុងពេលយប់ ។ ប៉ុន្តែ បើទោះជា ផលប្រយោជន៍របស់ពួគគេ គឺ ជាទូទៅ បានគិត ពីផលប្រយៅជន៍ និង មិនមានគ្រោះថ្នាក់ សម្រាប់សុខភាព អាទិករនៃការបន្ថយអាហារ បានសន្ឋិដ្ឋានថា ការងារជាច្រើន នៅតែមានសារៈសំខាន់ សម្រាប់ដំណើរការប្រសិទ្ធិភាព របស់ពួកគេ ។