១០​ចំណុច ជួយ​ឲ្យ​កូនៗ​របស់​អ្នក ឆ្លាត​ជាង​មុន

ក្តីស្រមៃរបស់ឪពុកម្តាយភាគច្រើន តែងប្រាថ្នាឃើញកូនៗរបស់ខ្លួនឆ្លាត និងមានអនាគតល្អ។ ប៉ុន្តែដើម្បីអាច​ធ្វើ​បង្ហាញនេះបាននោះ ដោយរបៀបណានោះ ទើបជាបញ្ហាមួយ។ ទស្សនាវដ្តីមនោម្យ.អាំងហ្វូ សូមលើកចំណុច​ទាំង​១០​ ដែលអាចជួយឲ្យកូនៗរបស់លោកអ្នក មានភាពឈ្លាសវៃជាងមុន ចាប់តាំងពីតូចរហូតដល់វ័យជំទង់។
Loading...
  • ដោយ: ក. សេងហុង
  • កែប្រែចុងក្រោយ: March 07, 2014
  • ប្រធានបទ:
  • អត្ថបទ: មានបញ្ហា?
  • មតិ-យោបល់

ក្តីស្រមៃរបស់ឪពុកម្តាយភាគច្រើន តែងប្រាថ្នាឃើញកូនៗរបស់ខ្លួនឆ្លាត និងមានអនាគតល្អ។ ប៉ុន្តែដើម្បីអាច​ធ្វើ​បង្ហាញនេះបាននោះ ដោយរបៀបណានោះ ទើបជាបញ្ហាមួយ។ ទស្សនាវដ្តីមនោម្យ.អាំងហ្វូ សូមលើកចំណុច​ទាំង​១០​ ដែលអាចជួយឲ្យកូនៗរបស់លោកអ្នក មានភាពឈ្លាសវៃជាងមុន ចាប់តាំងពីតូចរហូតដល់វ័យជំទង់។


លោកឱពុក និងកូនជាទីស្រឡាញ់ នៅក្នុងការអប់រំក្នុងគ្រួសារ។ (រូបថត ឯកសារ)

ចំណុច​ទាំង​១០​ ដែលអាចជួយឲ្យកូនៗរបស់លោកអ្នក មានភាពឈ្លាសវៃជាងមុន៖

១. ការប្រើប្រាស់ដន្ត្រីភ្ជាប់ជាមួយមេរៀន

ដន្ត្រី និងបទចម្រៀនមិនមែនជាគ្រឿងប្រើសម្រាប់បំពេរតែមនុស្សធំឡើយ សម្រាប់កុមារ វាក៏ មានសារៈសំខាន់ខ្លាំង​ណាស់ដែរ។ ការបង្ហាត់កូនៗដោយប្រើប្រាស់ដន្ត្រី នឹងជួយឲ្យក្មេងងាយស្រួលក្នុងការចងចាំបានច្រើន ក្នុងរយៈពេល​យូរ។វាបានបង្កើនភាពសប្បាយរីករាយ ដែលជាមូលហេតុបណ្តាលឲ្យខួរក្បាលកូនៗ រីកលូតលាស់ច្រើនជាង​ក្មេង​ធម្មតា ព្រមទាំងចូលចិត្តរៀនបន្ថែមទៀត។

២. កុំវាយតម្លៃក្មេងតាមសម្រកខាងក្រៅ

ឪពុកម្តាយមួយចំនួនមានការព្រួយបារម្ភ ពេលកូនៗរបស់ខ្លួនចូលចិត្តលេងខាងក្រៅច្រើន ជាងចំណាយពេលវេលា​របស់ខ្លួនអានសៀវភៅ ឬវាយតម្លៃលើកំរិត ឆ្លាតវៃតាមរយៈការសិក្សាជាងចំណុចពិសេសដែលកូនមាន។ ដូច្នេះបើ​អ្នក​អាចរកចំណុចខ្លាំងរបស់កូនបាន រួមបណ្តុះ ពួកគេតាមនោះ អ្នកនឹងដឹងថាក្មេងទាំងអស់មិនល្ងង់ទេ។

៣. អានសៀវភៅជាមួយកូន

ការអាននឹងជួយកូនអភិវឌ្ឍន៏កូនរបស់អ្នក កាន់តែប្រសើរឡើង ជាពិសេសផ្នែកគំនិត។ អ្នកត្រូវឧស្សាហ៏​អានអត្ថបទ​ទាំងឡាយជាមួយកូនរបស់អ្នកឲ្យបានច្រើន ដោយមិនត្រូវអានតែម្នាក់ឯង ឬឲ្យកូនអ្នកអានតែម្នាក់ឯងឡើយ ប៉ុន្តែ​ត្រូវចូលរួមទាំងពីរ។ម្យ៉ាងវិញទៀត ការធ្វើសកម្មភាពលេង ឬសកម្មភាពណាមួយជាមួយកូនៗ ក៏អាចជះ​ឥទ្ធិពល​ល្អ​ដល់ពួកគេដែរ។

៤. គេងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់

ក្នុងវ័យក្មេង កុមារគួរតែគេងឲ្យបានច្រើន ដើម្បីការលូតលាស់របស់គេ។ ការគេងតិចពេក ឬច្រើនហួសពេក​នឹងធ្វើ​ឲ្យពួកគេប្រែជាល្ងង់វិញជាមិនខាន។ ដូច្នេះឪពុកម្តាយគួរគិតគូពីការគេងរបស់កូនៗ ឲ្យបានច្រើន។

៥. IQមិនប្រើជាងការអភិវឌ្ឍន៏ខ្លួនឯង

ភាគច្រើននៃសង្គមគ្រួសារ និងសង្គមតែងផ្តល់តម្លៃកំរិត IQ (ភាពឈ្លាសវៃវាស់តាមរយៈចំណេះ ដឹង) ច្រើនជាង​ការអភិវឌ្ឍន៏របស់ EQ (ភាពឈ្លាសវៃវាស់តាមរយៈសកម្មភាព)។ ការធ្វើបែបនេះ នឹងធ្វើឲ្យកុមារមួយចំនួន មាន​ការ​បាក់ទឹកចិត្តនាពេលពួកគេ មិនអាចរកពិន្ទុល្អជូនដល់ឪពុកម្តាយរបស់ខ្លួនបាន។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ក្មេងមួយចំនួន​ដែលមាន IQ កំរិតខ្ពស់ មានចរិកមិនល្អក៏អាចនឹងផ្តល់ទុក្ខទោសផងដែរ។ ដូច្នេះឪពុកម្តាយ ត្រូវលើកទឹកចិត្តកូន​ឲ្យ​បង្កើន​ EQ របស់គេឲ្យបាន រឹងមាំ និងត្រូវចងចាំថា ជោគជ័យរបស់មនុស្សមិនមែនលុះត្រាតែមាន IQ ខ្ពស់ឡើយ។

៦. រៀនតាមរយៈការធ្វើសកម្មភាព

ខួរក្បាលរបស់យើងអភិវឌ្ឍន៏ ដោយការរៀនធ្វើ មិនមែនគ្រាន់តែស្តាប់នោះទេ។ ដូច្នេះរាល់ ការបង្ហាត់ទាំងអស់ គួរ​តែចំណាយពេលធ្វើជាកម្មភាពនិងសាកល្បងឲ្យបានច្រើនប្រសើរជាង។ បើអ្នកគិតថាការចងចាំល្អ ទុកពេល ៣០​ភាគរយដើម្បីអាន និង៧០ភាគរយធ្វើការសាកល្បង កំរិតចំណេះដឹងរបស់កូនអ្នក។

៧. ញុំាអាហារជំនួយដល់សុខភាព

ឪពុកម្តាយគួរចងចាំថា អាហារពេលព្រឹកមានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៏ខួរក្បាលកុមារ។ ដូច្នេះ ការ​ផ្តល់អាហារឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ គ្រប់វិតាមីននឹងធ្វើឲ្យគេឆ្លាតជាងមុន។

៨. សុភមង្គមកុមារគឺជាជោគជ័យរបស់កុមារ

ភាពជោគជ័យរបស់កុមារ អាស្រ័យដោយភាពរីករាយរបស់គេ ដែលអាចធ្វើនូវអ្វីដែលពួកគេចង់ធ្វើ។ ការវាយដុំ ឬ​ការស្តីបន្ទោសដល់កុមារ ពីសំណាក់មាតាបិតាមិនអាចធ្វើឲ្យកុមារ មានភាពជោគជ័យ ក្នុងជីវិតរបស់​ពួកគេបាន​ឡើយ។ បន្ថែមពីលើនេះ នឹងធ្វើឲ្យពួកគេខ្លាច មានប្រាជ្ញាទន់ខ្សោយទៅវិញ ដែលជាហេតុឲ្យពួកគេ នឹងទទួល​ភាព​បរាជ័យក្នុងជីវិតនាថ្ងៃខាងមុខមិនខាន។

៩.ជំរុញកូនៗឲ្យមានទំនាក់ទំនងជាមួយសង្គម

ការសិក្សារៀនសូត្រតែម្នាក់ឯង ឬតែជាមួយឪពុកម្តាយ មិនអាចបង្កើនភាពឆ្លាតវៃដល់កុមារឡើយ។កុមារគួរតែ​មាន​មិត្តភក្តិច្រើន ទាំងក្នុងសាលា និងអ្នកជិតខាងដើម្បីឲ្យពួកគេរៀនមានទំនាក់ ទំនងជាមួយសង្គម ជាពិសេសក្មេងៗ​ដូចគ្នា។ វាក៏ជារឿងល្អសម្រាប់កូនៗរបស់អ្នក រៀនសាងភាពដឹកនាំ និងរៀនពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ក្មេង​ដទៃទៀត​ដែរ។ អ្នកគ្រាន់តែសួរកូនអ្នកពីអ្វី ដែលកើតមាន និងអ្វីដែលគេធ្វើជាមួយមិត្តគេប៉ុណ្ណោះ គឺគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់​ការ​ចម្រើននៃការគិត របស់កូនអ្នកហើយ។

១០. ជឿជាក់លើកុមារ

ក្នុងឆ្នាំ១៩៦៨ លោករ៉ូសិនតាល (Rosenthal) និងលោក ឡេណ័រ ហ្សាកូសុន (Lenore Jacobson) បានធ្វើការ​សិក្សា​លើសិស្សក្នុងថ្នាក់ បានប្រាប់ទៅគ្រូៗនៅសាលាបឋមសិក្សាថា ពួកគេអាចមានសិស្សពិតប្រាកដ ក្នុងថ្នាក់ដែល​មាន​ចំណេះដឹងតាមលក្ខណៈស្តង់ដារបស់សាលា។ តែតាមពិតទៅ សិស្សម្នាក់ដែលត្រូវបានជ្រើសរើសចេញមកនោះ បានកើតឡើងដោយភាពចៃដន្យប៉ុណ្ណោះ។ អត្ថន័យនេះ ហាក់បង្ហាញពីការមិនជឿជាក់ ពីសមត្ថភាពប្លែកៗគ្នា ដែល​កូនសិស្សម្នាក់ៗមានឡើយ ពីព្រោះភាពជោគជ័យរបស់សិស្សម្នាក់ៗ មិនប្រាកដថាត្រូវស្តែងចេញតាមរយៈ​ការ​កំណត់​របស់សាលាឡើយ ប៉ុន្តែវានឹងស្តែងចេញតាមរយៈសកម្មភាពរបស់ពួកគេធ្វើអ្វី ដែលខ្លួនពេញចិត្តនាថ្ងៃ​ខាង​មុខ៕

--------------------------------------
ដោយ ក. សេងហុង (ទំនាក់ទំនង៖ [email protected]) - ភ្នំពេញ ថ្ងៃទី០៦ មីនា ២០១៤

Loading...

អត្ថបទទាក់ទង


មតិ-យោបល់


ប្រិយមិត្ត ជាទីមេត្រី,

លោកអ្នកកំពុងពិគ្រោះគេហទំព័រ ARCHIVE.MONOROOM.info ដែលជាសំណៅឯកសារ របស់ទស្សនាវដ្ដីមនោរម្យ.អាំងហ្វូ។ ដើម្បីការផ្សាយជាទៀងទាត់ សូមចូលទៅកាន់​គេហទំព័រ MONOROOM.info ដែលត្រូវបានរៀបចំដាក់ជូន ជាថ្មី និងមានសភាពប្រសើរជាងមុន។

លោកអ្នកអាចផ្ដល់ព័ត៌មាន ដែលកើតមាន នៅជុំវិញលោកអ្នក ដោយទាក់ទងមកទស្សនាវដ្ដី តាមរយៈ៖
» ទូរស័ព្ទ៖ + 33 (0) 98 06 98 909
» មែល៖ [email protected]
» សារលើហ្វេសប៊ុក៖ MONOROOM.info

រក្សាភាពសម្ងាត់ជូនលោកអ្នក ជាក្រមសីលធម៌-​វិជ្ជាជីវៈ​របស់យើង។ មនោរម្យ.អាំងហ្វូ នៅទីនេះ ជិតអ្នក ដោយសារអ្នក និងដើម្បីអ្នក !
Loading...