កម្ពុជា៖ រដ្ឋសភាអនុម័តច្បាប់ តែមតិថាជាច្បាប់ដែលមានចរិកនយោបាយ
- ដោយ: អ៊ុម វ៉ារី
- កែប្រែចុងក្រោយ: June 08, 2013
- ប្រធានបទ:
- អត្ថបទ: មានបញ្ហា?
- មតិ-យោបល់
-
ភ្នំពេញ៖ ទីបំផុតទៅ ច្បាប់ស្តីពី«ការប្រឆាំងការមិនទទួលស្គាល់ឧក្រិដ្ឋកម្ម ដែលបានប្រព្រឹត្តិឡើងក្នុងរយៈកាលនៃកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ» ត្រូវបានអនុម័តកិច្ចប្រជុំវិសាមញ្ញ របស់រដ្ឋសភា កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី៧ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៣នេះ ដោយសម្លេងគាំទ្រ៨៦លើ៨៦សម្លេង។ តែសម្រាប់មតិមួយចំនួន យល់ថា ការអនុម័តច្បាប់នេះ មានចរិកនយោបាយ បម្រើឲ្យ គណបក្សកាន់អំណាច ខណៈដែលការបោះឆ្នោតនឹងឈានមកដល់ ក្នុងចុងខែកក្កដាខាងមុខ។
រដ្ឋសភាជាតិ នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា មើលពីខាងក្រៅ។ (រូបថត wikimedia.org)
បន្ទាប់ពីមានការស្នើសុំរបស់នាយករដ្ឋមន្ត្រី កាលពីថ្ងៃទី២៧ខែឧសភានោះមក រដ្ឋសភារបស់ប្រទេសកម្ពុជា បានបើកកិច្ចប្រជុំ«វិសាមញ្ញ»មួយ នៅថ្ងៃទី៧ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៣ ដើម្បីពិភាក្សានិងអនុម័តច្បាប់មួយនេះ ដោយសម្លេងគាំទ្រ ៨៦លើ៨៦ ដែលជាសម្លេងមួយ គ្រប់គ្រាន់តាម«កូរ៉ូម» ដើម្បីឲ្យច្បាប់នេះមានសុពលភាព ក្នុងការដាក់ឲ្យអនុវត្ត។ សម័យប្រជុំនេះ មិនមានវត្តមាននៃសមាជិកសភាមកពីគណបក្សសម រង្សី និងសិទ្ធិមនុស្សទេ។ បន្ទាប់ពីនោះ ច្បាប់នេះនឹងត្រូវថ្វាយព្រះមហាក្សត្រ ដើម្បីឡាយព្រះហត្ថលេខាប្រកាស ឲ្យប្រើប្រាស់ជាការ«ប្រញាប់»។ ច្បាប់នេះ គ្មានអានុភាពដាក់ទោសលើអ្នកប្រព្រឹត្តិមុនៗ ឬហៅតាមពាក្យបច្ចេកទេស «ប្រតិសកម្ម» នោះទេ។
លោក ជាម យៀប តំណាងឲ្យតំណាងរាស្ត្រហត្ថលេខីទាំងប្រាំពីរនាក់ ដែលបានស្នើច្បាប់នេះ និងជាសមាជិកសភាមកពីគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា បានថ្លែងបញ្ជាក់ថា សេចក្តីស្នើរច្បាប់នេះ មានគោលដៅឲ្យប្រជាពលរដ្ឋទាំងអស់ចងចាំ និងមិនអាចបំភ្លេចពីប្រវត្តិសាស្ត្រ ដ៏ជូរចត់ពីអតីតកាល ទប់ស្កាត់កុំឲ្យកើតមានជាថ្មីរបបមួយនេះ។ លោកបន្តថា ច្បាប់នេះជាឧបករណ៍គតិយុត្តិមួយ ដែលបង្កើតឡើងស្របតាមរដ្ឋធម្មនុញ្ញ នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាតាមមាត្រា៣១ និងមាត្រា៤១ និយាយពីការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស និងការប្រើប្រាស់នូវសិទ្ធិសេរីភាពរបស់ខ្លួន កុំឲ្យមានការប៉ះពាល់ដល់សិទ្ធិអ្នកដ៏ទៃ។
តំណាងឲ្យតំណាងរាស្ត្ររូបនេះ បានពន្យល់ថា ច្បាប់នេះខ្លី ដោយសារតែច្បាប់នេះគ្រាន់តែបន្ថែមលើក្រមព្រហ្មទណ្ឌឆ្នាំ២០១១ ដែលមានជាធរមានស្រាប់ប៉ុណ្ណោះ។ លោកថាប្រទេស«គុយបា» ច្បាប់នេះក៏មានប្រាំមាត្រាដូចកម្ពុជាដែរ។
ឯលោកឈាង វុន ប្រធាននីតិកម្ម និងយុត្តិធម៌នៃរដ្ឋសភា បានបង្ហាញថាច្បាប់នេះមិនមានតែសម្រាប់កម្ពុជាមួយទេ ដប់ប្រាំពីរប្រទេសទៀតបានអនុម័ត និងប្រើប្រាស់រួចហើយ។ លោកបានបន្ថែមថា ការធ្វើច្បាប់នេះ មានភាពយឺតយ៉ាវបន្តិច ដែលទុកឲ្យជន«ខិលខូច»ឆ្លៀតឱកាស យកមកប្រើប្រាស់ជាល្បែងនយោបាយ។
ចំពោះលោកញ៉ែម ថ្ថាវី អ្នកនាំពាក្យ និងជាសមាជិកសភារដ្ឋសភា បានការពារការអនុម័តច្បាប់នេះថា អត្ថបទច្បាប់មិនមែនកើតឡើងដោយ«កំហឹង»នោះទេ ហើយក៏មិនខឹងសម្បា ចំពោះអ្នកដែលបាននិយាយជ្រុលហួសទៅហើយដែរ។ សំខាន់ចង់ឲ្យមានច្បាប់ ដើម្បីទប់ស្គាត់កុំឲ្យរបបមួយនេះ វិលត្រឡប់មកវិញបាន។
នៅមុនកិច្ចប្រជុំនេះមួយថ្ងៃ ក្រុមអ្នកតំណាងរាស្ត្ររបស់គណបក្សសម រង្សី និងសិទ្ធិមនុស្ស បានផ្ញើរលិខិតសុំលើកពេលនៃការអនុម័ត ទៅក្រោយការបោះឆ្នោតខែកក្កដាខាងមុខនេះវិញ។ តែលិខិតនេះ ទំនងជាមិនត្រូវបានរដ្ឋសភា ឆ្លើយតបដោយវិជ្ជមាននោះទេ។
លោក ហូ វ៉ាន់ អនុប្រធានទីមួយ នៃគណកម្មការវិន័យគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ យល់ថាច្បាប់មួយចេញដោយភាពប្រញាប់ប្រញាល់បែបនេះ ដោយពុំមានការពិភាក្សាពី សង្កមស៊ីវិល ពីមតិសាធារណជន ច្បាប់នោះអនុម័តទៅមិនគ្រប់ជ្រុងជ្រោយទេ។ ចោទសួរដោយខ្លួនលោកថា អ្វីជាច្បាប់ លោកបានឆ្លើយយ៉ាងដូច្នេះថា ច្បាប់ជាឆន្ទះរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ មានន័យថាច្បាប់ត្រូវឆ្លើយតប ទៅនឹងអ្វីដែលរាស្រ្តចង់បាន និងរង់ចាំ។ ដោយការចង្អុល ពីនាយករដ្ឋមន្ត្រីថាឲ្សស្នើច្បាប់នេះនោះ លោក ហូ វ៉ាន់ បានវាយតម្លៃថា វាជាច្បាប់មួយ មានចរិកនយោបាយ។
អ្នកស៊ើបអង្កេតជាន់ខ្ពស់ នៃអង្គការ លីកាដូ (Licadho) លោក អំ សំអាត ក៏បានចាត់ទុកថា ច្បាប់នេះត្រូវបានបង្កើតឡើង ដោយមានការពាក់ពន្ធ័នឹងរឿងនយោបាយដែរ បើគេមើលតាមកាលៈទេសៈនៃការបោះឆ្នោត និងមានការអនុម័តច្បាប់ ដាក់ប្រកាសជាការប្រញាប់ទៀតនោះ។ វាជាយុទ្ធនាការមួយ ក្នុងការស្រូបយកសម្លេងឆ្នោត ទាក់ទាញនូវការគាំទ្រពីប្រជាពលរដ្ឋ ដែលជាផលចំណេញដ៏លើសលប់ផ្នែកនយោបាយ។ លោកលើកជាឧទាហរណ៍ថា ដូចជាច្បាប់ឯកពន្ធ័ភាពជាដើម ដែលបានកើតឡើង ក្នុងកាលៈទេសៈដូចគ្នាដែរ។
មន្ត្រីជំនាញរបស់អង្គការការពារសិទ្ធិមនុស្សរូបនេះ បានបង្ហាញនូវការសោកស្តោយ ដែលច្បាប់សំខាន់ៗនានា ពាក់ពន្ធ័នឹងតុលាការឬសិទ្ធិពលរដ្ឋ មិនត្រូវបានរដ្ឋសភាយកចិត្តទុកដាក់បែបនេះឡើយ។
សូមរម្លឹកថា ច្បាប់ស្តីប្រឆាំងការមិនទទួលស្គាល់ឧក្រិដ្ឋកម្ម ដែលប្រព្រឹត្តឡើងក្នុងរយៈកាលនៃកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ មាន ប្រាំមាត្រា សំដៅឆ្ពោះទៅដាក់ទោស ចំពោះនីតិបុគ្គល ឬបុគ្គលណាដែលមិនទទួលស្គាល់ ឬសម្រាល ឬបដិសេធ ឬជំទាស់អត្ថិភាពនៃឧក្រិដ្ឋកម្ម ឬលើកតំកើងឧក្រិដ្ឋកម្ម ដែលបានកើតឡើងក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យនោះ។ ជនល្មើស នឹងមានទោសព្រហ្មទណ្ឌ ហើយត្រូវផ្តន្ទាទោសតាមកំណត់ក្នុងក្រមព្រហ្មទណ្ឌ ២០១១ ដោយដាក់ពន្ធនាគារពីប្រាំមួយខែ ទៅពីរឆ្នាំ និងពិន័យជាប្រាក់ពីមួយលានរៀល ទៅបួនលានរៀល៕
---------------------------------------------------------
ដោយៈ អ៊ុម វ៉ារី - ភ្នំពេញថ្ងៃទី០៧ មិថុនា ឆ្នាំ២០១៣
រក្សាសិទ្ធគ្រប់យ៉ាងដោយ៖ មនោរម្យព័ងអាំងហ្វូ