«នគរបាលចរាចរណ៍មិនឲ្យសោរម៉ូតូទេ ត្រូវឲ្យថ្លៃ"ទឹកតែ"សិន»
- ដោយ: ក. សោភណ្ឌ អត្ថបទ៖ ក.សោភ័ណ្ឌ ([email protected]) - យកការណ៍៖ ហេង វុទ្ធី - ភ្នំពេញថ្ងៃទី ១៧ កក្កដា ២០១៥
- កែប្រែចុងក្រោយ: July 17, 2015
- ប្រធានបទ: ចរាចរណ៍
- អត្ថបទ: មានបញ្ហា?
- មតិ-យោបល់
-
តើនេះ ជាករណីលោកនគរបាល លោកប្លន់ដោយត្រង់ៗ ឬលោកចោរ ពាក់ផ្លាកជាមន្ត្រីអនុវត្តច្បាប់ ចេញមកធ្វើសកម្មភាព ដោយស្របច្បាប់? វាជាករណីមួយ ក្នុងចំណោមករណីរាប់មិនអស់ ដែលបានកើត និងកំពុងកើតជាហូហែ នៅរាជាណាចក្រកម្ពុជាសព្វថ្ងៃ ហើយភាគច្រើននៃករណីទាំងនេះ មិនសូវត្រូវបានពលរដ្ឋ លើកយកមកនិយាយអ្វី ក្រៅតែពីការចំអក ឲ្យមន្ត្រីអ្នកអនុវត្តន៍ច្បាប់ នោះទេ។
គេត្រូវដឹងថា នៅកម្ពុជា ឲ្យតែជួបរឿងគ្រោះថ្នាក់ ភាគីទាំងសងខាង ទាំងបង្ក ទាំងជនរងគ្រោះ សុទ្ធតែនិយាយមិនត្រូវគ្នា។ ដូច្នេះស្ទើរតែ៩០ភាគរយហើយ ដែលត្រូវបានមន្ត្រីនគរបាល ក្នុងភារកិច្ចជាអ្នកអន្តរាគមន៍ សម្របសម្រួល ដកហូតកូនសោរម៉ូតូ របស់ភាគីទាំងសងខាងទុក ដើំម្បីទប់ស្កាត់ កុំឲ្យភាគីណាមួយ អាចជិះម៉ូតូគេចខ្លូនទៅបាន។ តែរឿងរ៉ាវទាំងនេះ ជាធម្មតា នឹងត្រូវបាននគរបាល ប្រគល់កូនសោ ទៅឲ្យភាគីជម្លោះនោះវិញ បន្ទាប់ពីករណីនេះ ត្រូវបានភាគីទាំងសងខាង សម្របសម្រួល និងនិយាយត្រូវគ្នារួច។
ដោយឡែក មន្រ្តីនគរបាលនៅសង្កាត់ចតុមុខ បែរជាមិនប្រគល់សោរម៉ូតូ ឲ្យភាគីទាំងសងខាងនោះទេ ដោយរង់ចាំទទួល «ថ្លៃទឹកតែ» ជាមុនសិន។ ល័ក្ខខ័ណ្ឌដ៏ដាច់ណាត់ ដែលមិនដឹងជាច្បាប់មាត្រាណា បង្គាប់ឲ្យកំណត់រឿង«ទឹកតែ»នេះ បានធ្វើឲ្យភាគីទាំងសងខាង ចាំបាច់ត្រូវចូលគ្នាចំណាយប្រាក់ ដាក់ជា«ទឹកតែ» ប្រគល់ជូនទៅលោកមន្ត្រី ទាំងមិនពេញចិត្ត។
ហេតុការណ៍គ្រោះថ្នាក់នេះ បានកើតឡើង កាលពីវេលាម៉ោង ៤ និង៤៥ នាទីល្ងាចថ្ងៃទី ១៦ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៥ នៅតាមបណ្តោយផ្លូវសុធារស ត្រង់ចំណុចផ្លូវភ្លោះ ក្នុងសង្កាត់ចតុមុខ ខណ្ឌដូនពេញ រាជធានីភ្នំពេញ ត្រង់ចំណុចខាងលិច មជ្ឈមណ្ឌលកំសាន្ត «ឌ្រីមលែន»។ ហេតុការណ៍ មិនមានអ្នករបួសធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ ចំណែកឯម៉ូតូវិញ បានរងការខូចខាតមួយចំនួន។
អ្នកស្រី គីម ហេង ម្ចាស់ម៉ូតូរងគ្រោះម៉ាក ឌ្រីម ពណ៍ខ្មៅ ស្លាកលេខ ភ្នំពេញ ១DC-១៣៨០ ដែលរស់នៅសង្កាត់ចំការមន បានប្រាប់ឲ្យដឹងថា អ្នកស្រីបានទាមទារថ្លៃខូចខាត ម៉ូតូអ្នកស្រី ពីម្ចាស់ម៉ូតូ ស្គូពី ពណ៍ឈាមជ្រូក ស្លាកលេខ ភ្នំពេញ ១BP-២៤២៥ ដែលបើកបរដាយយុវជនម្នាក់នោះ ចំនួន២០០ដុល្លា ដើម្បីជួសជុលម៉ូតូ។ តែភាគីខាងយុវជននោះ បានប្រកែក សុំឲ្យបន្ថយថ្លៃទាមទារសំណងនេះ។
យុវជន ឧត្តម អាយុ១៧ឆ្នាំ ម្ចាស់ម៉ូតូ Scopy ដែលបានជិះប៉ះម៉ូតូជនរងគ្រោះ បានឲ្យដឹងថា ខ្លូនជិះមានគ្នាពីរនាក់។ បន្ទាប់ពីធ្វើការដោះស្រាយ ដោយសម្តីខ្លាំងៗ អស់រយៈពេល ជិត២ម៉ោង ទើបភាគីទាំងសងខាង បានយល់ព្រមបញ្ចប់រឿង ដោយភាគីម្ចាស់ម៉ូតូ ស្កូបពី ព្រមប្រគល់សំណង ១០០ដុល្លា ទៅឲ្យភាគីម៉ូតូឌ្រីម។
តែការជជែកសម្របសម្រួលគ្នា រវាងភាគីតែពីរនេះ នៅមិនទាន់បញ្ចប់ទេ ព្រោះនៅមានភាគីនគរបាលមួយទៀត ដែលគេមិនគួរភ្លេច ធ្វើមិនដឹង «ដល់ត្រើយស៊ើយគូទ»នោះឡើយ។ អ្នកស្រី គីម ហេង និងយុវជន ឧត្ដម មិនអាចទៅណាបានទាំងអស់ ព្រោះមន្រ្តីនគរបាលចររាចរណ៍ បានដកសោរម៉ូតូពួកគាត់ទុក ហើយមិនប្រគល់ឲ្យវិញទេ ដរាបណាមិនមាន«ថ្លៃទឹកតែ» ត្រូវបានបង់ មកឲ្យខាងភាគីនគរបាលនោះសិន។ ដូចជាពលរដ្ឋខ្មែរ ជាច្រើននាក់ផ្សេងទៀត ដែលសុទ្ធតែមិនចង់ ឲ្យមានរឿងវែងឆ្ងាយ និងដើម្បីបានម៉ូតូ របស់ខ្លូនវិញភ្លាមៗនោះ ការទាមទារនេះ ត្រូវតែមានដំណោះស្រាយ។ ភាគីទាំងពីរ បានប្រមូលលុយគ្នាម្នាក់បន្ដិចៗ ទាំងសើចក៏មិនត្រូវ ក្ដៅក្រហាយក៏ពិបាក ហើយបានប្រគល់«ទឹកតែ»នោះ ជូនទៅមន្ត្រីនគរបាលនោះទៅហោង៕