កែម ឡី៖ មានហិង្សា ព្រោះបុគ្គលព្រៃមានសិទ្ធិ ក្នុងការ«ព្យួរ»រដ្ឋធម្មនុញ្ញ
- ដោយ: អ៊ុម វ៉ារី ([email protected]) - ភ្នំពេញថ្ងៃទី១៦ កក្កដា ២០១៤
- កែប្រែចុងក្រោយ: July 16, 2014
- ប្រធានបទ: ច្បាប់
- អត្ថបទ: មានបញ្ហា?
- មតិ-យោបល់
-
ច្បាប់កម្ពុជា - ហេតុអ្វីបុគ្គលម្នាក់ មានសិទ្ធិក្នុងការព្យួររដ្ឋធម្មនុញ្ញ ដែលជាច្បាប់កំពូលមួយនេះ?
ក្នុងកិច្ចសម្ភាសជាមួយអ្នកសារព័ត៌មាន លោក កែម ឡី អ្នកវិភាគឯករាជ្យបានលើកឡើងថា បញ្ហាដែលកើតមានរហូតមកដល់ដំណាក់ការនេះ បណ្តាលមកពីរដ្ឋាភិបាល ដែលមានសិទ្ធិពេញទីក្នុងការកាន់អំណាច ហើយធ្វើការព្យួររដ្ឋធម្មនុញ្ញ តាមរយៈបុគ្គលឯកជនមួយរូបប៉ុណ្ណោះ។ លោកបានបន្តរថា ជាងនេះទៅទៀត ថ្នាក់ដឹកនាំទាំងសងខាង មិនធ្វើការជួបចរចារគ្នា ដោយសន្តិវិធីទេ បែរជាបង្កើតនូវទីលានប្រកួតគ្នាបែប«ហិង្សា»នេះទៅវិញ។
ការថ្លែងរបស់លោក កែម ឡី បានធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីអំពើហិង្សាមួយ បានផ្ទុះឡើងនៅទីលានប្រជាធិបតេយ្យ កាលពីថ្ងៃទី១៥ ខែកក្កដា ម្សិលម៉ិញនេះ រវាងក្រុមបាតុករ និងក្រុមសន្តិសុខខណ្ឌ ដែលនាំឲ្យមានរបួសទាំងសងខាង។ ក្រុមបាតុករ បានចូលទៅបួងសួង និងទាមទាឲ្យមានការដោះលែង ទីលានប្រជាធិបតេយ្យដែលឃុំឃាំងដោយរនាំង និងបន្លាលួសនាពេលកន្លងមក ឲ្យមានសេរីភាពស្របតាមច្បាប់ និងរដ្ឋធម្មនុញ្ញ។ ឯក្រុមសន្តិសុខវិញ ក្រោមមូលហេតុសណ្ដាប់ធ្នាប់ ទៅក្នុងគោលបំណងបំបែក មិនឲ្យមានការជួបជុំ ឬធ្វើបាតុកម្មនោះឡើយ។
អំពើហិង្សានេះ បានកើតឡើង ព្រោះបុគ្គលម្នាក់ ហើយបុគ្គលនោះមានសិទ្ធិជ្រុល រហូតហ៊ាន «ព្យួរ»ច្បាប់រដ្ឋធម្មនុញ្ញរបស់ជាតិ។ នេះបើតាម លោក កែម ឡី។ ហើយការដែលអាចធ្វើដូច្នេះបាន ព្រោះតែរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាសព្វថ្ងៃ បានប្រើប្រាស់ និងពាក់អាវលិទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យក្លែងក្លាយ តាំងពីឆ្នាំ១៩៩៣មក។ អ្នកវិភាគដ៏ល្បីឈ្មោះ បានបន្តទៀតថា មកទល់នឹងពេលនេះ «អាវ»លិទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យក្លែងក្លាយនេះ ត្រូវបានរហែក។ ការរហែកនេះ បានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់មកវិញ នូវ«អាវ»បែបកុម្មុយនីស ព្រោះតែកម្លាំងយុវជន និងបណ្តាញសង្គម។ លោកនិយាយទៀតថា៖ «ទឹកថ្លា វាមិនត្រឹមតែឃើញត្រីនោះទេ ឃើញទាំងអ្នកស្ទូចដ៏សាហាវ» នោះទៀតផង។
អំពើហិង្សាដែលកើតឡើង ត្រូវតែមានការខាតបង់ ទាំងសងខាង។ ហើយការប្រកួតប្រជែងគ្នា បែបហិង្សានេះ អ្នកដែលត្រូវខាតបង់ច្រើនជាងគេ គឺគណបក្សកាន់អំណាច។ ការខាតបង់នោះ រួមមានទំនុកចិត្តពីប្រជាពលរដ្ឋជាដើម។ ការគ្មានទំនុកចិត្តនេះ ជាមូលហេតុមួយ ដែលនាំឲ្យកំហឹងប្រជាពលរដ្ឋ បន្តកើតមានកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ។
ថ្នាក់ដឹកនាំ ដែលមានឈាមជ័រជាអ្នក«សង្គ្រាម» ...
លោក កែម ឡី បានពន្យល់ទៀតថា គ្មានទេនូវការជួបចចារ តែផ្ទុយទៅវិញ បើមានការជួបជុំនោះ បែរជាមានអំពើហិង្សាយ៉ាងសាហាវព្រៃផ្សៃទៅវិញ។ ករណីនេះ លោកបានធ្វើសេចក្តីសន្និដ្ឋានថា ប្រហែលមកពីថ្នាក់ដឹកនាំ ដែលមានឈាមជ័រជាអ្នក«សង្គ្រាម» ហើយចេះតែនឹកឃើញ នូវ«សមរភូមិ»ប្រយុទ្ធដែលខ្លួនធ្លាប់ធ្វើ ដែលជាហេតុនាំឲ្យមានការប៉ះទង្គិចគ្នានេះ។ លោកថា សមរភូមិទាំងនោះពោរពេញដោយ«ជំងឺ» ហើយជំងឺនោះសោធ ក៏រីកសាយស្ទើរគ្រប់កន្លែងក្នុងប្រទេសកម្ពុជា និងសឹងមិនអាចបញ្ចប់បាន ដោយងាយនោះដែរ ប្រសិនបើថ្នាក់ដឹកនាំគ្មានឆន្ទះក្នុងការទប់ស្កាត់។
ចំពោះដំណោះស្រាយទៅលើបញ្ហាទាំងអស់នេះ លោកបានឲ្យតម្លៃទៅលើការជួបគ្នាជាញឹកញាប់ នៃថ្នាក់ដឹកនាំនយោបាយទាំងសងខាង។ ការជួបគ្នានេះ យ៉ាងហោចណាស់ ក៏ជួយបន្ថយនូវស្ថានភាពតានតឹង ផ្នែកនយោបាយបានច្រើនដែរ។ តែអ្វីដែលសំខាន់ជាងនេះ បើទោះជាក្រោយជំនួប មានសម្បទាននយោបាយត្រូវគ្នា តែបញ្ហាសង្គមមិនត្រូវបានដោះស្រាយនោះ ទាំងអ្នកដឹកនាំ និងប្រជាពលរដ្ឋក៏គ្មានសេចក្តីសុខដែរ។
ជម្រះ «ព្រៃ» ចេញពីក្នុងខួរក្បាល ...
អ្នកវិភាគរូបនេះបានលើកឡើងថា បើចង់បំបាត់នូវជំងឺបែបហិង្សាទាំងនេះបាន ជាដំបូងត្រូវជម្រះ «ព្រៃ» ចេញពីក្នុងខួរក្បាល របស់ថ្នាក់ដឹកនាំជាមុនសិន ហើយជំនួសវិញដោយភាពភ្លឺថ្លា ឬភាពដឹកនាំល្អតាមបែបចូលរួមវិញ។ លោកនិយាយថា នៅពេលនោះ ដំណោះស្រាយនឹងត្រូវកើតមានឡើង។ ប្រព័ន្ធសង្គមកំពុងកំរើកឡើង ប្រជាពលរដ្ឋកំពុងប្រើប្រាស់ នូវសិទ្ធិសេរីភាពរបស់ខ្លួន ឯរដ្ឋាភិបាលបែរជាប្រជែង ឬប្រឹងបង្កើតនូវកម្លាំងទ័ព សន្តិសុខ នគរបាល ដែលមានលក្ខណៈបញ្ច្រាសទិសដៅរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនោះ មិនអាចអនុវត្តបានទេ ហើយមិនយូរឡើយ នឹងឈានទៅទទួលបរាជ័យ៕