«ទំរាំបានដូចសព្វថ្ងៃ កូនខំរំដោះដីឲ្យឪរែក» និពន្ធដោយ នួន ជា
- ដោយ: អ៊ុម វ៉ារី អត្ថបទ និងយកការណ៍៖ អ៊ុម វ៉ារី ([email protected]) -ភ្នំពេញថ្ងៃទី២២ កក្កដា ២០១៥
- កែប្រែចុងក្រោយ: July 23, 2015
- ប្រធានបទ: ចម្រៀង
- អត្ថបទ: មានបញ្ហា?
- មតិ-យោបល់
-
អ្នកប្រើប្រាស់ បណ្ដាញសង្គមមួយរូប ឈ្មោះ សុខ សូផាត បានយកចម្រៀងមួយបទ ដែលលោកអះអាងថា និពន្ធដោយបងធំលេខ២ នៃរបបកម្ពុជាប្រជាធិតេយ្យ យកមកចុះផ្សាយ នៅលើជញ្ជាំងគណនេយ្យ ហ្វេសប៊ុក របស់លោក កាលពីថ្ងៃទី២២ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៥នេះ។
ចម្រៀង «ទំរាំបានដូចសព្វថ្ងៃ កូនខំរំដោះដី អោយឪរែក» ដែលនិពន្ធដោយលោក នូន ជា ក្នុងសម័យកាលគ្រប់គ្រង នៃក្រុមខ្មែរក្រហម ត្រូវបានអ្នកប្រើប្រាស បណ្ដាញសង្គមម្នាក់ទៀត លោក ស៊ុន សត្ថា (Satha Sun) ជឿជាក់ថា បទនេះត្រូវបានចាក់ផ្សាយ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ នៅពេលនោះ ដើម្បីឲ្យពលរដ្ឋខ្មែរស្ដាប់ ជាពិសេសនៅពេលពលរដ្ឋ កំពុងជីកប្រទ្បាយ លើកទំនប់ហាលថ្ងៃ ហាលភ្លៀង នៅកណ្តាលវាលស្រែជាដើម។
រីឯភាសា «កូនអើយ ទំារាំបានដូចសព្វថ្ងៃ...» ក៏ត្រូវបានលោក ហ៊ុន សែន នាយករដ្ឋមន្ត្រីបីទសវត្សសព្វថ្ងៃ យកមករំលឹក ក្នុងចម្រៀងរបស់លោក ដែរ។ នេះបើតាមការអះអាង របស់លោក សុខ សូផាត ដដែល។
តើបទចម្រៀងនេះ មានន័យយ៉ាងណានោះ សូមតាមដានដូចខាងក្រោម៖
ស្រី៖ ឱ! កូនពន្លកកូនមកជិតម្តាយ ពុកម៉ែបរិយាយប្រាប់ដល់មាសថ្លៃ ចូរកូនចងចាំៗមួយជីវិត រក្សាប្រពៃណីបដិវត្តន៍ផងយើង។
ប្រុស៖ កូនអើយទំរាំបានដូចសព្វថ្ងៃ សង្គមជាតិថ្មីយុត្តិធម៌រុងរឿង ប្រជាជនយុទ្ធជនកម្មាភិបាលយើង ពលីក្នុងភ្លើងច្រើនឥតគណនា។
ស្រី៖ មិត្តយើងបានឆ្លងឧបសគ្គច្រើនក្តាត់ រស់ក្នុងសម្ងាត់តឹងតែងវេទនា អាខ្មាំងតាមដានគ្មានលុះពេលណា ព្រាត់ប្រាស់គ្រួសារពុំដែលជួបមុខ ។
ប្រុស៖ ពេលថ្ងៃពួននឹងស្កាកខ្ទមកសិករ ពេលយប់ចុះមក៍ដឹកនាំសព្វមុខ ហូបពុំដែលឆ្អែត ដេកពុំដែលលក់ រាប់ឆ្នាំញីញក់សុខភាពខ្ទាំខ្ទេច។
ស្រី៖ នៅពេលចេញដើរៗជើងទទេ ឡើងភ្នំរាប់ខែកាត់ថ្មព្រៃព្រិច ដេកផ្ទាល់នឹងដីកៅស៊ូរហែក ភ្លៀងសាចភ្លៀងលិចអង្គុយញ័រញាក់។
ប្រុស៖ ក្រោយមកទើបបានគេងក្នុងអង្រឹង យកព្រៃស្ងសាត់សឹងធ្វើផ្ទសំនាក់ ពន្លឺថ្ងៃចូលមិនដល់ងងឹតមូសទាក គ្រុនចាញ់គ្រុនញាក់តែដាច់ខាតតស៊ូ។
ស្រី៖ ខោអាវផាឌិបតែមួយចង្កេះ ពុកផុយរលេះរហែករយ៉ៃ ពេលបោកម្តងៗអង្គុយចាំញ័រ ស្ងួតហើយស្លៀកតចូលភូមិធ្វើការ។
ប្រុស៖ ពេលខ្មាំងឡោមព័ទ្ធនីរសាត្រូវដាច់ ហូបក្តួចគល់ចេកជំនួសបបរ បាត់ហេវគ្រុនចាញ់ហូបឫសឈើវ័រ ស្គាំងស្គមស្គាំងសតែចិត្តក្រហមឆ្អៅ។
ស្រី៖ កូនអើយនេះហើយជីវភាពបងៗ រាប់ឆ្នាំកន្លងបានត្រួសត្រាយផ្លូវ ជីវភាពបដិវត្តន៍ក្រហមឆ្អិនឆ្អៅ ដែលនាំមកនូវសព្វថ្ងៃមនោរម្យ។
ប្រុស៖ ហេតុនេះសព្វថ្ងៃកូនរស់ស្រួសដូចចិត្ត កូនត្រូវប្រយ័ត្នជំហរទ្រោម កូនត្រូវរក្សាប្រពៃណីបដិវត្តន៍ឲ្យក្រហម កម្មសិទ្ធសមរម្យគឺស្បោងមួយតូច។
ស្រី៖ កូនចាំច្បាស់ឪណាមាសម្តាយ ពេលកូនហូបនាយកូននឹកដល់ក្តួច ពេលកូនស្លៀកល្អនឹកដល់ឈាមស្រោច ពេលណាកូនសើចនឹកមិត្តៗកំព្រា។
រួម៖ សូមកូនសំលៀងជំហរបដិវត្តន៍ ឲ្យស្រួចរហូតក្រហមមុតថ្លា សីលធម៌រស់នៅតាមមាគ៌ា លុះទើបធានាបដិវត្តន៍អវសាន្ត។
រួម៖ ឧ!កូនមាសថ្លៃកូនសំឡាញ៉អើយ កូនកុំធ្វើអី្វនាំឲ្យរំខាន ដុសខាត់ប្រពៃណីជាអ្នកបន្តវេន ទុកកេរ្រិ៍ថ្កើងថ្កានអមតៈណាកូនអើយ៕