កាលពីព្រេងនាយ មានព្រះមហាក្សត្រមួយព្រះអង្គ ទ្រង់មានបុត្រីបីអង្គ ដែលពេញរូបពេញរាង ប្រកបដោយលក្ខិណា​ប្រិម​ប្រិយ។ ម្ចាស់ក្សត្រីទាំងបី កើតឆ្នាំខុសគ្នា តែបានកើតថ្ងៃខែដូចគ្នាទាំងអស់ ដែលបើតាមទម្លាប់ រាល់ឆ្នាំ ថ្ងៃខួបកំណើត​របស់​ម្ចាស់ក្សត្រីទាំងបីអង្គ ត្រូវបានធ្វើក្នុងថ្ងៃតែមួយ។ បុណ្យខួបក្នុងឆ្នាំនេះ នឹងត្រូវធ្វើនៅថ្ងៃស្អែក។ ព្រះរាជា បានឈ្វេងយល់​ដូច្នោះ​ហើយ ទ្រង់ក៏ព្រះរាជទាន ប្រារព្ធពិធីដ៏ធំមួយ ថ្វាយបុត្រីព្រះអង្គ និងផ្ដល់ឱកាស«មាស»ឲ្យម្ចាស់ក្សត្រីទាំងបី ដោយ​មាន​ព្រះរាជឱង្ការថា៖

- យប់ស្អែក ដើម្បីជាអំណោយ ឲ្យដល់បុណ្យខួបរបស់បុត្រីទាំងបី បិតារាជាអនុញ្ញាតឲ្យបុត្រី ឲ្យអញ្ជើញសង្សា​បុត្រមួយ​អង្គៗ​ មកនៅជាមួយ។

លុះយប់ស្អែកឡើង បន្ទាប់ពីបុណ្យខួបកំណើត បានបញ្ចប់ទៅយ៉ាងអធិកអធមរួច ម្ចាស់ក្សត្រីទាំងបី បាននាំសង្សារបស់​ព្រះអង្គ ចូលទៅក្នុងបន្ទប់តែរៀងៗ។ ស្ងាត់បន្តិច ព្រះរាជាបានយាង ទៅមុខបន្ទប់របស់បុត្រីទីមួយ ព្រះអង្គឮស្នូរសម្លេង​ថ្ងូរ និងទៅមុខបន្ទប់ទីពីរ ឮស្នូរសម្លេងសើចឲ្យកក្អឹក ខណៈនៅមុខបន្ទប់ទីបី ព្រះរាជាមិនបានស្ដាប់ឮអ្វីទាំងអស់។

ព្រឹកឡើង ព្រះរាជាទ្រង់ត្រាស់សួរ ទៅបុត្រីទីមួយថា៖

- យប់ម៉ិញ បិតាដើរកាត់តាមមុខបន្ទប់ ដោយចៃដន្យ បិតាឮសូរសម្លេងបុត្រីថ្ងូរ តើមានរឿងអ្វី?

ម្ចាស់ក្សត្រីទីមួយ ឆ្លើយតបបិតា៖

- អូ... បិតា! មកពីនំអន្សមធំពេក ដោតក្នុងនំគមតូច វាធ្វើឲ្យបុត្រីឈឺ ទ្រាំមិនបានក៏ស្រែកឡើង។

បន្ទាប់មក ព្រះរាជាទ្រង់ត្រាស់សួរ ទៅបុត្រីទីពីរថា៖

- យប់ម៉ិញ បិតាដើរកាត់តាមមុខបន្ទប់ ដោយចៃដន្យ បិតាឮសូរសម្លេងបុត្រីសើចក្អាកក្អាយ តើមានរឿងអ្វី?

ម្ចាស់ក្សត្រីទីពីរ ឆ្លើយតបបីតា៖

- អូ... បិតា! មកពីនំអន្សមតូចពេក ដោតក្នុងនំគមធំ វាធ្វើឲ្យបុត្រីរសើប ទ្រាំមិនបានក៏សើចឡើង។

និងទីបញ្ចប់ ព្រះរាជាទ្រង់ត្រាស់សួរ ទៅបុត្រីបីថា៖

- យប់ម៉ិញ បិតាដើរកាត់តាមមុខបន្ទប់ ដោយចៃដន្យ បិតាមិនបានឮសូរ សម្លេងអ្វីទាំងអស់ តើមានរឿងអ្វី?

ម្ចាស់ក្សត្រីទីបី ឆ្លើយតបបិតា៖

- អូ... បិតា! ក្រែងបិតាធ្លាប់ប្រដៅបុត្រីថា កុំនិយាយស្ដីអ្វីទាំងអស់ នៅពេលមានចំណី នៅក្នុងមាត់ !!!