វប្បធម៌សន្ទនា៖ ប្រធានតំណាងរាស្រ្តក្នុងសភា ជួបគ្នាជាលើកដំបូង
- ដោយ: អ៊ុម វ៉ារី អត្ថបទ ៖ អ៊ុម វ៉ារី ([email protected]) - យកការណ៍៖ស្រ៊ុន ទិត្យ -ភ្នំពេញថ្ងៃទី២៩ មករា ២០១៥
- កែប្រែចុងក្រោយ: January 29, 2015
- ប្រធានបទ: នយោបាយ
- អត្ថបទ: មានបញ្ហា?
- មតិ-យោបល់
-
នេះជាកិច្ចពិភាក្សានយោបាយលើកទីមួយ នាព្រឹកថ្ងៃទី២៩ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៥នេះ នៃគណបក្សដែលមានកៅអីក្នុងរដ្ឋសភាទាំងពីរ បន្ទាប់ពីប្រធានរដ្ឋសភាជាតិ លោក ហេង សំរិន បានតែងតាំង លោក ស ខេង រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងមហាផ្ទៃ ជាប្រធានក្រុមតំណាងរាស្ត្រ នៃគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា និងលោក សម រង្ស៊ី ប្រធានគណបក្សប្រឆាំង ជាប្រធានក្រុមតំណាងរាស្រ្ត នៃគណបក្សសង្គ្រោះជាតិរួចមក។ ការតែងតាំង កាលពីថ្ងៃទី២០ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៥នោះ ក៏បានទទួលស្គាល់ជាផ្លូវការ លោក សម រង្ស៊ី ប្រធានក្រុមតំណាងរាស្ត្រមតិភាគតិចនៅរដ្ឋសភា ឲ្យមានឋានៈស្មើនាយករដ្ឋមន្ត្រី តែគ្មានអំណាចនោះដែរ។
ថ្លែងក្នុងឱកាសនោះ លោក ស ខេង រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងមហាផ្ទៃ បានបញ្ជាក់ថា ការសន្ទនានេះ ជាកិច្ចពិភាក្សាដំបូងនៃការបោះជំហានរបស់គណបក្សទាំងពីរ ដើម្បីឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរថ្មី សម្រាប់របត់នយោបាយនៅកម្ពុជា។ លោកបានថ្លែងទៀតថា ម្យ៉ាងទៀត រដ្ឋសភាក៏បានទទួលស្គាល់ ការតែងតាំងប្រធានក្រុមតំណាងរាស្ត្រ នៃគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ក៏ដូចជាគណបក្សសង្គ្រោះជាតិរួចរាល់ហើយដែរ។
លោក សម រង្ស៊ី ប្រធានក្រុមមតិភាគតិចនៅរដ្ឋសភាដែលទើបតែងតាំងថ្មី បានលើកឡើងកាលពីថ្ងៃទី២៧ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៥ នៅឯខេត្តស្ទឹងត្រែងថា គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា និងគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ មិនមែនជាគូសត្រូវនឹងគ្នាទេ គ្រាន់តែជា«គូប្រកួត»។ លោក ថ្លែងឡើងថា៖ «វប្បធម៌កម្ចាត់ ដូចកាលសម័យសង្គ្រាម ត្រូវបានជំនួសដោយវប្បធម៌សន្ទនា ដែលជាមូលដ្ឋាននៃលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ។ ទោះជាគណបក្សណាឈ្នះឆ្នោត ក៏ខ្មែរទាំងអស់បានសុខ ហើយរួមកម្លាំងធ្វើការជាមួយគ្នា ដើម្បីឲ្យប្រទេសជាតិរុងរឿង។»
នៅក្នុងកិច្ចពិភាក្សានយោបាយលើកទីមួយ នាវិមានរដ្ឋសភាពនេះ មានសមាសភាពចូលរួម លោក ស ខេង ជាប្រធាន, លោក គាត ឈន់ អនុប្រធាន និងលោកស្រី ម៉ែន សំអន លេខាធិការ តំណាងឲ្យគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា។ ឯខាងគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ មានលោក សម រង្ស៊ី ជាប្រធាន, លោក កឹមសុខា អនុប្រធាន និងលោក យឹម សុវណ្ណ លេខាធិការ។
លោក កែម ឡី អ្នកវិភាគឯករាជ្យកាលពីថ្ងៃទី ២៧ ខែមករា ក្នុងជំនួបអង្គការសង្គមស៊ីវិលស្តីពីតួនាទីតំណាងរាស្រ្ត បានចាត់ទុកការបង្កើតឲ្យមានប្រធានក្រុមតំណាងរាស្រ្ត ជួបពិភាក្សាជាមួយនាយករដ្ឋមន្រ្តីនេះថា ជារឿងមិនបានការ។ លោកធ្វើការរិគន់ថា «តំណាងរាស្រ្តម្នាក់មិនហ៊ានជជែកជាមួយនាយករដ្ឋមន្រ្តី។ (…) ហេតុអ្វីបានជាតំណាងរាស្រ្ត ដែលតំណាងឲ្យរាស្រ្តបួនម៉ឺននាក់ មានសិទ្ធិស្មើនាយករដ្ឋមន្រ្តី ដែលតំណាងឲ្យដោយខ្លួនឯងម្នាក់នោះ?។ (…) តើកន្លែងណាដែលតំណាររាស្រ្តត្រូវស្មើនឹងបុគ្គលម្នាក់។ (…) នេះជាកំហុស។»